پایگاه هواداران منچستریونایتد در ایران – هیچ چیز،احتمالا، نتیجه کارهای تنها یک نفر نیست. می شود به راحتی کسی را قهرمان یا قربانی کرد، تا این باور را ایجاد کرد که یک شخصیت بزرگ و یا مخوف مسیر تاریخ را به سمتی بهتر یا بدتر عوض کرده است. اما به ندرت و شاید هرگز،افراد به تنهایی وقایع را شکل می دهند، اما مسئولیت آن بر دوششان گذاشته می شود. این بدترین فصل منچستر یونایتد از آغاز شکل گیری لیگ برتر بود و دیوید مویس مسئولیت آن را به عهده گرفته است. اما نگاهی به آمار دو چیز را نشان می دهد: اولا در حالی که برخی از جنبه ها تحت مربیگری او تنزل یافته است، اما برخی تصورات نادرست هم در مورد آنچه وی با شیوه کاری تیم انجام داده است، وجود دارد. ثانیا، مقادیری از نزول یونایتد قبل از حضور او دیده میشد. 

بیایید با تصورات اشتباه شروع کنیم، تساوی 2-2 خانگی برابر فولام، شروع تمسخر او به خاطر اتکای بیش از حد به سانتر بود، یونایتد در این بازی 82 سانتر انجام داد، که به خوبی نشان می داد که آنها ایده دیگری ندارند. عدم اعتماد به نفس کافی و ناتوانی در جادو کردن باعث شده بود، که آنها ریختن توپ به داخل محوطه جریمه را مدام تکرار کنند. اگرچه این دیدار یک استثنائ بود، میانگین سانترهای منچستر در این فصل در هر بازی 27 بود، تنها دو سانتر بیشتر از میانگین فصل قبل، مقداری که در دو فصل پیش از آن هم تکرار شده بود و کمتر از 31 سانتر در هر بازی فصل 10-2009 بود.

برخی بر این عقیده بودند که یونایتد بیشتر روی به بازی مستقیم آورده است، اما در واقع چنین چیزی نبود. درست است که 11% پاسهای منچستر در این فصل بلند بود در مقایسه با 10% فصل پیش،اما در 5 فصل گذشته این آمار همواره بین 10 تا 12 % بوده است، چیز غیر معمولی ای در این مورد وجود ندارد. به همین اندازه این احساس وجود داشت‌ که یونایتد سعی نمی کند که زیاد مانند گذشته در عمق کار کند و به همین دلیل شکل بازی تیم بیشتر 1-1-4-4 بود تا 1-3-2-4، اما پاس هایی که در یک سوم تهاجمی داده میشد- که بیانگر این است که یک تیم تا چه اندازه ناتوان(؟) است، نسبتا ثابت باقی ماند.111.7 پایین ترین مقدار از زمانی است که آمار در این زمینه وجود دارد(از 10-2009) اما نه به طرز چشمگیری.فصل پیش مقدار 115.1 و در فصول قبل تر به ترتیب 128.4 و 116.7 بوده است.

آنچه تکان دهنده است،کاهش تعداد شوتهایی است که در نتیجه ضد حمله زده شده است.متاسفانه آماری در این مورد برای قبل از فصل 12-2011 وجود ندارد تا بتوان نتیجه گیری دقیق تری کرد، اما در آن فصل به طور متوسط در هر بازی 5.8 شوت در ضد حملات زده می شد و در فصل بعدی 5.1 .اما در این فصل تنها موفق به 2.1 شوت در هر بازی شدند. به طور کلی این آمار شاید منجر به یک گل و یا در همین حدود در کل طول یک فصل شود و بنابراین از این لحاظ تاثیر آن بسیار ناچیز است.

اما آنچه این آمار به ما می گوید این است که یونایتد مویس بسیار کند بود، آنها تحرک و پویایی گذشته را نداشتند. . این تاثیرات خودش را داشت، حریفان که دیگر از ضد حملات یونایتد ترسی نداشتند، جلوتر می آمدند و با نفرات بیشتری در حملات ظاهر می شدند. اگرچه میزان دقت پاسها نسبتا ثابت باقی مانده است.84.1% در برابر 83.2% که میانگین 4 فصل پیش بود، اما درصد مالکیت تیم کاهش یافته است، در طول 4 فصل اخیر، منچستر همواره جزو چهار تیم برتر لیگ از نظر مالکیت توپ بود، این فصل آنها هفتم هستند.

از نظر دفاعی می شود گفت که یونایتد بهتر شده است، تغییر روش از تکل رفتن به متوقف کردن و کاهش میزان شوتهای دریافت شده به سمت دروازه به 12.4 شوت در هر بازی از 12.9 در فصل پیش و 13.4 در فصل قبل تر از آن. اما در شوتهای زده شده منچستر به شدت افت کرده است. آنچه در این مورد مقداری فریبنده است، این کاهش به مدت 5 فصل است که ادامه پیدا کرده است.از 18.3 شوت در هر بازی در فصل 10-2009، به 16.3 در فصل 11-2010،به 17 در فصل 12-2011 به 14.8 در فصل پیش و در نهایت به مقدار بسیار کم 13.4 در این فصل، یعنی نهمین تیم در لیگ امسال.

شوت در چارچوب هم در این فصل به 4.7 در هر بازی کاهش یافته است، باز هم رتبه نهم در لیگ، در حالی که یونایتد در 4 سال اخیر هیچگاه خارج از 5 تیم برتر نبوده است. آنچه جلب توجه می کند، این است که فصل قبل یونایتد با 14.8 شوت در هر بازی، 5.6 شوت در چارچوب ایجاد می کرد،این نسبت به طرز غیر معمولی بالا بود و نتیجه آن 2.26 گل در هر بازی بود، در مقایسه با 1.65 گل در هر بازی برای این فصل. در این مورد توانایی های روبین فن پرسی، وین رونی و خاویر هرناندز بسیار مهم بود.

مویس نمی تواند از سرزنش ها و تقصیرات تبرئه شود،اما یونایتد، برای همه آنهایی که فصل پیش قهرمان شدند، قبل از رسیدن او به اولد ترافورد رو به تنزل نهاده بود.