آنچه آموختیم: منچستر یونایتد ۴-۰ ردینگ

پایگاه هواداران منچستر یونایتد – منچستر یونایتد در یک برد قاطعانه و یک طرفه با نتیجه ی ۴-۰ برابر ردینگ به پیروزی دست یافت و این تیم را از گردونه ی رقابت های جام حذفی انگلستان کنار زد. وین رونی گل اول این دیدار و ۲۴۹ خود برای شیاطین سرخ را به ثمر رساند، آنتونی مارسیال ۸ دقیقه بعد اختلاف را دو برابر و یونایتد را کامل بر جریان بازی سوار کرد. مارکوس رشفورد با دو گل خود نتیجه را ۴-۰ کرد؛ اما آنها می توانستند گل های بیشتری (به خصوص در نیمه ی اول) نیز به ثمر برسانند. اکنون یونایتد به رکورد ۱۴ بازی بدون شکست دست یافته است؛ آنها در ۸ بازی آخر خود پیروز بوده اند که ۶ تای از آنها در لیگ برتر جزیره انجام شده است. دو بازی سه شنبه برابر هال سیتی در جام اتحادیه و یک شنبه برابر لیورپول، می تواند آنها را به ۱۶ بازی بدون باخت و دهمین برد پیاپی برساند. در ادامه به نکات مهم دیدار برابر ردینگ اشاره می شود:

منچستر یونایتد پشتوانه ی ترکیب خوبی دارد.

مورینیو با ۹ تغییر نسبت به بازی قبل برابر وستهام یونایتد پا به میدان گذاشت، در این دیدار تنها مایکل کریک و مارکوس روخو از بازی قبل حضور داشتند. یونایتد از بازیکنان با کیفیتی برخوردار است و می تواند در مواقع مورد نیاز تغییراتی را در ترکیب تیم بدهد؛ این نکته ای بسیار مهم است، زیرا یونایتد تنها تیم لیگ برتر است که در حال حاضر در ۴ جبهه ی مختلف می جنگد. یونایتد در شلوغ ترین ماه فصل به سر می برد و در صورتیکه بازیکنان از پس فشردگی این رقابت ها بربیایند، آنگاه مورینیو خوشحال ترین فرد خواهد بود. امروز، آنتونی مارسیال و مارکوس رشفورد هر دو مؤثر ظاهر شدند؛ بدین صورت سرمربی برای انتخاب بازیکنان در دو بازی آینده بخصوص در برابر لیورپول با مشکلی (مثبت و) جدی مواجه شده است، چرا که تمامی بازیکنان برای جایگاهشان در تیم می جنگند. تنها نقطه ی نگرانی، خط دفاع است. یونایتد بدون استفاده از پل پوگبا، هنریک مخیتاریان و زلاتان ایبراهیموویچ توانست از پس ردینگ بربیاید و این بازیکنان با توانی تازه برابر هال سیتی و یا لیورپول حضور خواهند داشت.

مدافعین سر سخت، اما نه در برابر مصدومیت!

دفاع یونایتد در فصل جاری بهبود چشمگیری داشته است؛ اضافه شدن اریک بیی از ویارئال و همکاری موفق مارکوس روخو و فیل جونز در غیاب اریک بیی و کریس اسمالینگ به دلیل مصدومیت، این پیشرفت را حاصل کرده است. اریک بیی به دلیل حضور در رقابت های جام ملت های آفریقا، یونایتد را تا ماه فوریه ترک کرده است. مصدومیت ماهیچه ای مارکوس روخو برابر ردینگ، ممکن است برای مدتی او را از میادین دور کند. بدین صورت دو تن از مدافعان یونایتد برای مدتی در کنار این تیم نیستند و در این حالت دو گزینه در پیش است: استفاده ی مجدد از دالی بلیند در دفاع میانی یا خرید در پنجره ی نقل و انتقالات زمستانی (فردی چون ویکتور لیندلوف). کریس اسمالینگ و فیل جونز همچنان گزینه های مناسبی برای یونایتد هستند، اما اگر هر یک از این دو مصدوم شود، آنگاه یونایتد در مخمصه ی بدی گرفتار خواهد شد.

جانشین مایکل کریک الآن در یونایتد است.

مایکل کریک بازیکنی است که یونایتد، به نظر همیشه با او برنده است. در سن ۳۵ سالگی، آینده ی زیادی برای او در باشگاه وجود ندارد. مقالات زیادی در مورد جانشینی کریک نوشته شده و بسیاری به دنبال جانشینی فردی با خصوصیات مشابه هستند؛ اما در نهایت گزینه های زیادی وجود ندارد. اگر به مسأله ی جانشینی روی کین با مایکل کریک دقت شود؛ در این مورد کریک هیچ تشابهی با روی کین نداشت، اما سر الکس فرگوسن با تغییر سبک بازی تیم اجازه داد که مایکل کریک برای چندین سال فضای جلوی مدافعان را با هوش خود پوشش دهد. یونایتد به جای پیدا کردن فردی جایگزین با خصوصیاتی شبیه به کریک، باید به گزینه های موجود اجازه ی خودنمایی و بازی کردن فوتبال به سبک خودشان را بدهد. تیموتی فوسو منصاح بازیکنی با آینده ای درخشان در یونایتد است. او می خواهد که در خط هافبک کنار پل پوگبا بازی کند و در این راه باید با آندر هررا رقابت کند، چرا که پوگبا در نقش و پستی جلوتر بازی می کند. او به جای کریک وارد زمین مسابقه شد و برابر ردینگ عملکرد خوبی از خود به جای گذاشت. او برای جانشینی کریک راه درازی در پیش دارد. این بازیکن هلندی ۱۰ بار در فصل گذشته به میدان رفت که در همه ی آنها در نقش دفاع راست (نقشی که مورد علاقه اش نیست) ظاهر شد. استفاده از او در پست هافبک میانی برای آینده ی یونایتد خوب است، اما وی برای پیشرفت نیاز به بازی کردن دارد. او هر روز با بقیه ی بازیکنان تمرین می کند، اما تنها در زمین مسابقه است که بازی خودش را می تواند بهبود دهد.

نتیجه گیری

منچستر یونایتد به دور چهارم جام حذفی راه یافت، و بدین ترتیب به ژانویه ی شلوغ خود یک بازی دیگر اضافه کرد! برخلاف حرف های برخی از رسانه ها و طرفداران تیم های رقیب، تنها تیم لیگ برتری که در این برهه از فصل در چهار رقابت مختلف حضور دارد، منچستر یونایتد است و این نشان از وضعیت خوب این تیم دارد؛ به نظر، دوران بدبختی و مصیبت پس از سر الکس فرگوسن به سر آمده است. باور داشتن خوب است، اما وقتی خلاف باور ظاهر می شود، دیگر وقت نگرانی است؛ و این درست مشابه وضعیت فعلی اینگونه افراد و رسانه ها می باشد. در هفته های آتی، یونایتد می تواند در وضعیت بدون شکست و بردهای متوالی باشد و یا این زنجیر پاره خواهد شد. اگر وضعیت اولی ادامه پیدا کند، پس رقیبان یونایتد باید هم نگران باشند.