دیلی میرور – الیور هولت فکر میکند که یکی از اشتباهات بزرگ روسای یونایتد سپردن امپراتوری عظیم سر الکس چاپمن فرگوسن به دیوید مویس، هم وطن او، است.
او میگوید:

من فکر میکنم که همه چیز برای دیوید مویس در یونایتد تمام شده است و افراد دیگری نیز در باشگاه این قضیه را احساس می کنند.
من فکر میکنم که مویس هم پس از شکست در برابر لیورپول در روز یک شنبه به این باور رسیده است که فرصت او برای ساختن یک امپراتوری بزرگ در یونایتد از دست رفته است.
وقتی شواهد را – پس از کنفرانس مطبوعاتی روز روز سه شنبه مبنی بر اینکه آینده مویس در حال تغییر نیست – دوره میکنم در می یابم که این مصاحبه بیشتر جنبه نظری دارد نه واقعیت!
من امید وارم که این نظرات من در آینده نقض شود و مویس به موفقیت برسد.
من امیدوارم که یونایتد با پیروزی در دیدار امشب(چهارشنبه) برابر المپیاکوس به دور یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا صعود کند.
من امیدوارم که مویس تغییر چشمگیری داشته باشد و یونایتد را زنده کند و به موفقیت های بیشتری برسد.

شواهد نشان می دهد که مویس میخواهد در بین این فصل و فصل بعد میراث فرگوسن را به آتش بکشد.
در میان مشکلات یونایتد این بحث نیز مطرح است که مدیران باید به مویس زمان بدهند . همان گونه که به سر الکس فرگوسن زمان دادند.
این ایده خوبی است.این ایده نشان میدهد که یونایتد باشگاه بزرگی است که می خواهد همه چیز به درستی انجام شود.
تفکر نگهداری و بقای مربی در یونایتد ، تفکری از مد افتاده و بلند مدتی بود که در فوتبال توسط بسیاری از تیم ها تکرار میشد.
مدیران یک قرارداد 6ساله با مویز به امضاء رسانده اند و این وفاداری آنها را نسبت به مربی شان نشان می دهد.آنها به این باور دارند که وفق پیدا کردن جانشین مدیریت جهنمی که فرگوسن آن را اداره میکرد(اشاره به شیاطین سرخ) حد اقل به 18 ماه زمان نیاز دارد.
امّا اکنون این احساس از بین رفته است.
آخرین روشنایی شمع حضور مویس در یونایتد با شکست برابر لیورپول به خاموشی رسید.
گلیزر ها باید خرج کنند.خرجی بزرگ.همان کاری را که چلسی ، بارسلونا،بایرن مونیخ،رئال مادرید و منچستر سیتی سال هاست انجام می دهند.
برادران گیزر تا بحال صبور بوده اند ولی اکنون صبرشان لبریز شده است.
وقتی مویس برود ، همه او را وارث میراث فرگوسن می دانند که به جای اینکه صعود کند ، رو به سراشیبی سقوط گذاشت.
واقعیت این است که او تنها مقصر فصل اسف ناک یونایتد در این فصل نیست.بلکه طرفداران می پذیرند که مسائل دیگری برای بازی در اینجا – لیگ جزیره – وجود دارد که دست کسی نیست.
فرگوسن برای مدتی طولانی معتمد گلیزرها بود . او به عنوان یک شخص امین در رابطه با سرمایه گذاری در منچستر پذیرفته شده بود.اوی ک مرد نابغه به عنوان یک مدیر بود.
مویس پس از خرید مروان فلینی در تابستان گذشته،خط هافبک دفاعی خود را تقویت کرد ولی منچستر یونایتد از سال 2007 و حتی پس از خرید اندرسون و اوون هارگریوز در این خط مشکلی اساسی داشت.
یونایتد اینگونه رو به رکود رفت.آنها بیش از اندازه به اسکولز و گیگز متکی ماندند و همین ضعف پس از رفتن یا ضعیف شدن این دو نمایان شد و تبدیل به پاشنه آشیل یونایتد شده است.
پس مویس پس از یک دوره بی نظیر در فوتبال انگلستان باید یک بازسازی کلی را با کمک مدیر اجرایی یونایتد ، اد وودوارد ، انجام دهد.
هر کسی که که فکر می کند که یک دستور برای جذب بازیکن آسان است حتما در یک رویای فانتزی قرار دارد.
این آسان است که می گویند جانشین مناسبی برای فرگوسن انتخاب نشد . این سخنان تا جایی ادامه داشت که عده ای فرگوسن را به برنامه ریزی ضعیف برای آینده ی بدون خودش در یونایتد محکوم کردند.
چرا گری نویل مجاز شد که برای تحلیل در اسکای اسپورت یونایتد را ترک کند؟چرا رایان گیگز زودتر بازنشست نمی شود؟چرا به روی کین اجازه رفتن داده شد تا به یکی از دشمنان این باشگاه تبدیل شود؟
سبک استبدادی فرگوسن مانع از دریافت خون تازه ای در من یو شد . و این سبب مشکلات بیش از حد جانشینش دیوید مویس است.
به مویس فقط به اندازه یک تابستان داده شد تا انقلابی را فرماندهی کند.
آیا در حال حاضر یونایتد برای تقلا کردن ، اصول خود را زیر پا گذاشته و مربی را اخراج می کند؟
چیزی که مشخص است این است که مویس شانس ندارد.