آن هایی که منچستریونایتد را دوست دارند کمابیش اسطوره ها و بزرگان این تیم را می شناسند و در این پایگاه هم از آن ها گفته شده است. اما قصد داریم در یک سری، نگاهی کوتاه بیاندازیم به این بزرگان. آنچه در این مجموعه خواهید خواند به قلم کارشناس MEN، استیوارت متایسن است. در ابتدا به یکی از بزرگترین بازیکنان نه تنها منچستریونایتد، بلکه یکی از بهترین های دنیا می پردازیم : جرج بست.

پایگاه هواداران منچستریونایتد در ایران – برای احترام به همگی بزرگان یونایتد که در اولدترافورد بازی کرده اند، این مجموعه به ترتیب حروف الفبای انگلیسی تنظیم شده است. به همین منظور از بست شروع کردیم.

در واقع، گروه هایی از طرفداران سرخ ها هستند که عقیده ی راسخی دارند مبنی بر اینکه در ابتدا و انتهای هر لیستی که درباره ی اسطوره های یونایتد است جرج بست قرار دارد.

نامی که در حیطه ی فوتبال برازنده ی او بود : بهترین. نابغه ی ایرلندی در راه های متناقضی قرار گرفت که هرگز نخواست یا نتوانست از آن ها خارج شود.

در 15 سالگی، وقتی که از ایرلند شمالی و خانه اش در بلفاست دل کند و به یونایتد آمد، خیلی زود دلتنگ وطن شد و به کشورش بازگشت، اما یونایتد با چنگ و دندان او را حفظ کرد. و بدین خاطر نسل های بعد تا ابد از باشگاه ممنون خواهند بود.

او وقتی به منچستریونایتد پیوست تنها حدود 150 سانتیمتر قد و 51 کیلوگرم وزن داشت.

سرخ ها پس از تماس تلفنی یک استعدادیاب ایرلندی با سر مت بازبی و پافشاری این فرد مبنی بر اینکه باید او را فوراً به خدمت بگیرند به سرعت دست به کار شدند و برای جذب بست اقدام کردند. متن مکالمه این بود : ” من یک نابغه پیدا کردم”

و این ها کلماتی بود که ثابت شد هرگز پوچ و اغراق آمیز نبوده است.

به شکل آماتور در آگوست 1961 با جرج قرارداد امضا شد، و جریان اجتناب ناپذیر رشد و پیشرفت او به سرعت طی شد، از نوجوانان تا قهرمانی در مسابقات جوانان و نهایتاً رسیدن به تیم اصلی در سپتامبر 1963

وقتی او با مهارتش بیشترِ هم تیمی های بزرگ تر از خودش را در زمین تمرینی یونایتد تار و مار می کرد، حسادت بی حد آنان را برمی انگیخت. اولین بخش از مدافعینی که مهارت مسحورکننده ی او را در دریبل متوجه شدند بیشتر از چند نفر بودند ( یعنی او در اولین حرکتی که از خود نشان داد چندین نفر از مدافعین را با مهارتش در حرکت با توپ از پیش رو برداشت).

اروپا از پی بردن به همهمه ای که به خاطر تجلی چنین استعدادی در پیرامون منچستر پیش آمده بود خیلی دور نبود.

بست، حاضرین در ورزشگاه را با حرکاتش در کناره های زمین مسخ می کرد. با وجود جثه ی نحیفش، ایرلندی جوان، مدافعین را به مبارزه می طلبید و در نبردهای فیزیکی کم نمی آورد. او حریف را وادار به درگیری بر سر تصاحب توپ می کرد و بعد از اثبات ناتوانیِ رقیب، از او رد می شد.

گرچه درگیری هایی که او داشت هر کدام می توانست باعث سرنگونی و آسیب او شود، اما جرج از تعادل قابل توجهی برخوردار بود که او را قادر می ساخت در زمین های پوشیده از چمن های پرپشت و پرآبِ آن زمان که مانند باتلاق بود، سبک بار حرکت کند و فارغ از تلاش های وحشیانه ی بازیکنان حریف که برای مانع شدن از پیش روی او صورت می گرفت، توپ را به سمت دروازه ی حریف جلو ببرد.

ترفندهای او برای جاگذاشتن بازیکنان روبرویش محدودیت نداشت، چنانکه یکبار بازبی گفت : ” جرج بیشتر از هرکسی که تاکنون دیده ام برای مغلوب کردن یک بازیکن روش و راه برای عبور داشت. “

با توانایی متحیرکننده و ظاهر خوب که او را برای یک دوره ی طلایی در بریتانیا به عرش فرستاده بودند، بست اولین فوتبالیستی بود که به اندازه ی یک ستاره ی پاپ بالا رفت، صعودی که به تدریج به سقوطی مرگبار در خارج از زمین فوتبال انجامید.

اما با رکورد 470 حضور و 179 گل و لذت و مسرتی که او بانی اش شد، و با وجود اینکه 20 سال آخر بازی اش را بیرون از تنگِ ماهیِ اولدترافورد بود و زندگی شخصی اش را مانند بسیاری از بزرگان فوتبال دنیا دچار تشویش و قمار بزرگی به نام الکل کرد، متهم کردن مرد سال اروپا در 1968 به اینکه از شمار طرفدارانش کاسته شد دشوار است.

او اسطوره ی تکرارنشدنی منچستریونایتد بود و برای همیشه خواهد ماند.