پایگاه هواداران منچستریونایتد در ایران (اختصاصی)
پس از سری مقاله های منچستریونایتد در گذر تاریخ ، این بار می پردازیم به داستان تئاتر رویا ها !
تاریخ منچستریونایتد با نام های بزرگی عجین شده است . کسانی که تاریخ یونایتد را با نام آن ها میتوان نوشت . اما در حدود بیشتر از یک قرن ، دو نفر توانستند نام خود را بالاتر از سایرین در دوران موجودیت اولدترافورد ببینند .
امکان دارد که شما چیزی از آن ها نشنیده باشید . اما بدون لیچ و دیویس ، بزرگترین ورزشگاه باشگاهی در بریتانیا ، هیچوقت ساخته نمیشد و خانه تاریخی یونایتد ، که صحنه قهرمانی ها و پیروزی های به یاد ماندنی یونایتد بود ، وجود نداشت .
داستان با جان هنری دیویس شروع میشود . وقتی در سال ۱۹۰۲ ، او با باشگاه شروع به همکاری کرد ، باشگاه در پایین ترین سطحش بود . چسبیده به انتهای جدول لیگ دو . زمین آن سال های یونایتد ، بانک استریت در کلایتون بود . این زمین ، نسبت به مکان فعلی یونایتد ، بیشتر روستایی بود . وضع به حدی بد بود که نیوتون هیث ( باشگاهی که اکنون منچستریونایتد شناخته میشود ) ، تا مرز ورشکستگی پیش رفته بود .
حتی زمین بانک استریت ، از زمین اولی باشگاه در نورث رُد ، که در مانسال بود ، بهتر بود . در نورث رُد ، ورزشگاهی که در مه دود ، گرفتار شده بود و همیشه مه دود در اطراف آن قرار داشت ( به دلیل وجود یک کارخانه شیمیایی در آن اطراف ) . نورث رد در عام ، به سنگ سخت و تپه لجن معروف بود . رختکن در یک میخانه محلی بود . جایی که باشگاه را توانا میساخت که جشن هایش را در آن برپا کند . ولی این میخانه ، از زمین حدود نیم مایل دور تر بود .
نیوتون هیث ، بالاخره نورث رد را به مقصد بانک استریت ترک کرد . دیویس روی باشگاه سرمایه گذاری کرد . اسم باشگاه را به منچستریونایتد تغییر داد . لباس راه راه یونایتد را به لباس قرمز و سفید تغییر داد . پس از این کار ها ، توجه خودش را روی استادیوم گذاشت . در ۱۹۰۶ ، بانک استریت ، اولین جایگاه سکوی تماشاگران سرپوشیده را در کشور داشت و ظرفیتی بیشتر از ۵۰۰۰۰ نفر داشت .
به وسیله پولی که به باشگاه تزریق شده بود ، یونایتد در لیگ طوفان به پا کرد و توانست در لیگ دسته یک ، در سال ۱۹۰۸ قهرمان شود . جمعیت شهر منچستر به ۲ میلیون نفر افزایش یافته بود . با کاهش ساعت کاری در انگلستان ، مردم وقت بیشتری برای تفریح داشتند . فوتبال ، شروع به محبوب شدن نزد مردم کرد و دیویس شروع به برنامه ریزی برای احداث یک ورزشگاه جدید ۱۰۰۰۰۰ نفری کرده بود .
جزییات ورزشگاه جدید ، در سال ۱۹۰۹ ، عمومی شد . زمانی که یونایتد در تلاش برای فتح اولین عنوان جام حذفی تاریخش بود . استادیوم و زمین باشگاه ، سرجمع برای باشگاه و دیویس ، حدود ۶۰۰۰۰ پوند خرج برداشت ( کمتر از حقوق اشلی یانگ در یک هفته).
مکان استادیوم جدید ، ۵ مایل با بانک استریت فاصله داشت . نزدیک به کانال کشتی رانی منچستر و منطقه صنعتی ترافورد پارک بود . دیویس معمار اسکاتلندی ، آرچیبالد لیتچ ، را استخدام میکند تا کار طراحی استادیوم جدید را انجام دهد . لیتچ ، کسی که وایت هارت لین و کراوان کوتیج را طراحی کرده بود ، یک دستور داشت : بهترین ورشگاه شمال . او مجبور بود ظرفیت را به کمتر از ۸۰۰۰۰ نفر کاهش دهد تا پول کمتری خرج شود .
در استادیوم جدید ، ۱۲۰۰۰ نفر زیر سقف و ۷۰۰۰۰ تخت برای نشستن بود . لیتچ زمین را کاملا به جایگاه تماشاگران چسبانده بود . به طوری که در گوشه ها ، صندلی های قوس دار قرارداده بود تا از همه ظرفیت ورزشگاه استفاده شود . او همچنین در این ورزشگاه ، حمام ، باشگاه بدنسازی و همینطور باشگاه بیلیارد قرار داده بود . همچنین اتاق ماساژ و خشکشویی در این ورزشگاه تعبیه شده بودند . دیگر هواداران مجبور نبودند که برای خوش گذرانی بعد از بازی ها ، نیم مایل مسیر را پیاده راه بروند . مسئولانی نیز همیشه برای راهنمایی تماشاگران بین صندلی هایشان و بوفه ، حاضر بودند .
اولین بازی در استادیوم جدید ، در ۱۹ فبریه سال ۱۹۱۰ برابر لیورپول برگزار شد . علیرغم اینکه یونایتد ستارگانی همچون بیلی مردیث و چارلی رابرتز در تیم داشت ، آنها این مسابقه را با نتیجه ۴-۳ باختند . اما تیم تقریبا کم تر از یک سال پس از اولین شکستش ، با تاثیرات فراوانی که جو استادیوم و بازی های خانگی داشتند ، توانست لیگ سال ۱۹۱۱ را دشت کند .
چند هفته بعد ، نیمه نهایی جام حذفی در الدترافورد برگزار شد . در سال ۱۹۱۵ ، الدترافورد ، فینال جام حذفی را بین دو تیم چلسی و شفیلد یونایتد میزبانی میکرد . بعدا این مسابقه به فینال خاکی ( Khaki به معنای لباس خاکی یا لباس نظامی ) معروف شد زیرا همه جمعیت ۴۹۵۵۷ نفری حاضر در ورزشگاه ، لباس متحد الشکل پوشیده بودند . اولین بازی ملی برگزار شده در این ورزشگاه ، باز میگردد به سال ۱۹۲۶ بین دو تیم اسکاتلند و انگلستان که با برتری ۱-۰ اسکاتلند به پایان رسید .
در فاصله یک سال ، ورزشگاه دو رکورد تماشاگر را بر جای گذاشت . ۷۰۵۰۴ نفر ، بازی یونایتد را برابر استون ویلا در ۲۷ دسامبر ۱۹۲۰ دیدند که این رکورد بیشترین تماشاگر برای پیش از جنگ بود . دومی کمترین میزان آن بود که در سال ۱۹۲۱ ، در بازی دو تیم استوکپورت کاونتی برابر لسترسیتی رخ داد که این بازی در الدترافورد ، تنها ۱۳ نفر تماشاگر داشت .
وقتی سقف ریلوی توسعه داده شد ، اولین توسعه و پیشرفت ورزشگاه از ابتدا بود . برخلاف باقی باشگاه ها ، الدترافورد در میان شهر ساخته شده است . باقی باشگاه ها ، به این موضوع اعتقاد داشتند که برای داشتن زمینی بزرگ تر ، نیازمند به حضور در خارج شهر است ولی دیویس با انتخاب محل ، نشان داد که زمین اطراف ورزشگاه ، میتواند پیشرفت کند . تا امروز ، الدترافورد ، باعث حسادت رقیبان و باقی تیم ها هست . اگر دیویس و لیتچ امروز در میان ما بودند ، حداقل این موضوع را میدانستند :
یک چیز هیچوقت عوض نمی شود !
با قسمت های بعدی این مقاله همراه باشید .
۰ Comments