تا آن جا که فن خال را می شناسیم او سرمربی ای قاطع و فرمان ناپذیر است، چیزی شبیه به فرگوسن. اما برای موفقیت در تیمی مثل منچستریونایتد باید به بی رحمی فرگوسن بود.

پایگاه هواداران منچستریونایتد در ایران – وقتی دیوید مویس از جایگاه اداره ی تیم بیرون رفت، شکاف ها و عیب های زیادی وجود داشت که بتواند نشان دهد چرا او اخراج شد.

بله، تاکتیک ها ضعیف بودند و بله، اعتماد بیش از حد به هر چیزی به قیمت از دست دادن شغلش تمام شد.

هرچند، یک نکته ی مهم و برجسته ی دیگر وجود داشت که مثل نورِ یک فانوس دریایی که بر روی صخره ها قرار گرفته توجه را جلب می کرد- و آن این بود که مویس به قدر کافی بی رحم نبود.

مویس نیاز داشت تا در دو پنجره ی نقل و انتقالاتی که در اختیار داشت بیشترین قاطعیت را از خود نشان دهد و بازیکنانی که با شیوه ی کارش مطابقت ندارند را از تیم بیرون کند.

با آگاهی نسبت به اتفاقاتی که رخ داد، گفتن این حرف ها راحت است اما وقتی واضح بود که تیم نیاز به نوسازی دارد ( چیزی که هر طرفدار یونایتدی فکر می کرد که ضروری ست ) مویس سرِ جایش ایستاد و کاری نکرد.

سر الکس فرگوسن اخیراً، در مراسم جایزه ی جهانی پیشگامان EY به عنوان بخشی از کارش برای تدریس تجارت در هاروارد، حضور داشته است.

در آن جا این پیرمرد 72 ساله صراحتاً درباره فرمول موفقیتش صحبت کرد و پذیرفت که برای رهبری و به پیش بردنِ بزرگ ترین باشگاه فوتبال دنیا، بی رحمی لازم است.

او در این مورد به تلگراف گفت : ” من مجبور بودم تا روند پیروزی را حفظ کنم، این شغل من بود. به خاطر همین بود که بی رحم بودم. نمی خواهم آن را انکار کنم. شما وقتی عده ای را هدایت می کنید، مجبورید شخصیتی بسیار قوی داشته باشید. من هرگز به خودم شک نداشتم. حتی در آن روزهای تاریک نخست که به منچستریونایتد پیوستم، می دانستم کاری که می کنم کاملاً درست است. “

حرف های سرمربی سابق چیز جدیدی نیست اما مجدداً ثابت می کند که کجای کار مویس اشکال داشت، و این جایی ست که لوئیز فن خال می بایست در آن به درستی عمل کند.

مویس برای ماه ها به عنوان یک یونایتدِ تسلیم شده در برابر باشگاه های بزرگ در زمین فوتبال، بطور مداوم و پشتِ سرِ هم عذرخواهی می کرد.

با توجه به استراتژی و بینش (باشگاه) برای این مرد اسکاتلندی یک دوره ی تمدید یافته فراهم شد تا کارش را به درستی انجام دهد، (سال ها و نه فقط ماه ها)  اما وقتی بزرگ ترین مشکلات در یونایتد خود را نشان می دادند، فقدان آن شاکله ی لازم، اعتبار و مقام او را در هم شکست.

و فوتبالیست ها سریع تر از هر طرفداری می توانند این نشانه ها را درک کنند. نیاز است تا فن خال برای ساختن ترکیب یونایتد به شیوه ای کاملاً متفاوت از سرمربی قبلی اقدام کند.

نمانیا ویدیچ و ریو فردیناند رفته اند و با استدلال می توان گفت که این تصمیم باید یک سال قبل گرفته می شد. اما فقدان یک برخورد بی رحمانه این موضوع را محقق نکرد.

همچنین یونایتد فصل پیش را در حالی آغاز کرد که مسائل خط میانی اش بیش از مجموع چهار تیم برترِ لیگ امسال بود. و با این حال دوباره مویس و وودوارد برای رفع این مشکلات شکست خوردند و نتوانستند یونایتد را برای رقابت آماده کنند و تقریباً در تلاطم موجی که به راه افتادغرق شدند.

تاکتیک های جدید و بازیکنان جدید برای تبدیل دوباره یونایتد به یک قدرت نیاز است. و سرمربی جدید می بایست خانواده ی گلیزر را مجبور کند تا برای جذب بهترین استعدادها پول خرج کنند.

در طول سال ها، و با شکوه هرچه تمام تر، فرگی برای استمرار بخشیدن به موفقیت هایش تصمیماتش را با اعتماد و اطمینان به خودش و کارش گرفت، اما چیزی که مویس به تیم آورد ترکیب چند بخش ناهمگون از گذشته ی تیم و تفکرات خودش بود، و لازم است تا فن خال چیز کاملاً متفاوتی ارائه کند.

بعضی از طرفداران یونایتد، عاشق فن خال و روش کارِ سفت و سختش خواهند شد و برخی دیگر برای این موضوع از او متنفر می شوند.

اما چیزی که مسلم است این است که او باید در یونایتد مشتی آهنین داشته باشد و برای کسب موفقیت و استمرار آن، همانند فرگوسن بی رحم باشد و مثل او عمل کند. چرا که این روشی ست که به گفته ی فرگوسن برای رهبری و اداره ی بزرگ ترین تیم جهان لازم است. شاید این تنها راهی باشد که با اتخاذ آن فن خال بتواند تمام اشتباهات 12 ماه اخیر را ترمیم و جبران کند.