فن خال در آستانه اخراج، مورد ستایش بابت سیاست هایش

پایگاه هواداران منچستر یونایتد – لوئیس فن خال به دلایل بسیاری می تواند در مورد ۵۰۰ روز اول مربیگریش در منچستر یونایتد به حق مورد اتهام قرار بگیرد. مربی هلندی در آستانه اخراج باعث شده است که طرفداران یونایتد علی رغم وفاداری به باشگاه به چندین گروه تقسیم شوند اما آوردن و ادغام تیم جوانان به تیم اصلی اتفاقیست که تمامی گروه های طرفداری نسبت به آن دلخوش هستند.

یونایتد با شکست در بازی آخر مرحله گروهی لیگ قهرمانان مقابل ولفسبورگ از این جام حذف شده است و هم اکنون خارج از چهار تیم برتر لیگ برتر قرار گرفته اند که تنها شانس آنها برای بازگشت به لیگ قهرمانان محسوب می شود. فوتبال بدی ارائه می شود و نحوه ای که آنها شکست می خورند باعث سرافکندگی طرفداران است. اما میان همه این اتفاقات، ادغام جوانان در ترکیب اصلی دغدغه اصلی لوئیس فن خال محسوب می شود.

از قضا این دقیقاً چیزی نیست که فن خال هنگامیکه صندلی داغ اولدترافورد را انتخاب می کرد انتظار می رفت. زمانی طول نکشید که دنی ولبک و تام کلورلی به سمت درهای خروجی باشگاهی هدایت شدند که در تمام زندگی خود در آن بازی می کردند. فروش ولبک در آخرین روز پنجره نقل و انتقالات ۲۰۱۴ امواجی از شوک را در میان هواداران یونایتد ایجاد کرد.

او در حواشی لانگ سایت به دنیا آمد و حداقل آنقدر استعداد داشت که بر روی نیمکت قرار بگیرد، تنها ضعف او عدم ثباتش محسوب می شد. این انتقال به تیم رقیب مستقیم کمکی به مشکلات نکرد.

ترس هواداران هنگامی تعدیل شد که فن خال بازیکنانی چون رادامل فالکائو، آنخل دیماریا، مارکوس روخو، دالی بلیند و آندر هررا را به عنوان بازیکن خارجی خریداری کرد. ناگهان یونایتد دچار شلوغی در پست های مختلف شد که جوانان می توانستند در مواقع لازم جاهای خالی را پر کنند.

برای مردی که به خاطر ایجاد شانس اولین بازی برای بازیکنانی چون ژاوی، آندرس اینیستا، پاتریک کلایورت، ادگار داویدز، ویکتور والدز، کارلس پویول، توماس مولر مورد ستایش قرار می گیرد، به نظر نمی رسید که در ماه اول بخش هایی از برنامه او جامه عمل بپوشد.

در عوض مایک فیلان، دستیار اول سابق سر الکس فرگوسن می گوید:

شاید آنها اندکی مسیر و شیوه منچستر یونایتد را گم کرده بودند. افرادی مانند دنی ولبک بخشی از هویت یونایتد محسوب می شدند و این هویت شکسته شده است. چه چیز در آینده اتفاق می افتد، کسی نمی داند اما حال این خط هویت شکسته شده است.

مبرهن است شاید فیلان و هواداران واقعی یونایتد باید براساس شهرت فن خال او را مورد قضاوت قرار می دادند. از زمانیکه او عهده دار مسئولیت یونایتد شده است، به کمتر از ۸ بازیکن آکادمی جوانان بازی نداده است.

جسی لینگارد، تایلر بلکت، ریس جیمز، سیدی یانکو، آندراس پریرا، پدی مک نیر، تام ثورپ و کمرون بارثویک-جکسون باید از مربی هلندی به دلیل ایجاد فرصت برای تحقق بخشیدن به بخشی از رویاهای آنها، بازی در تئاتر رویاها، سپاس گزار باشند. جسی لینگارد و آندراس پریرا یکی از یکی بهتر اولین گل خود را در برابر جایگاه استرتفورد اند در برابر خانواده خود به ثمر رساندند. از آن پس، این دو به تناوب در ترکیب تیم اصلی قرار گرفته اند.

این داستان تنها به بازی دادن خلاصه نمی شود؛ الکس توانزبه ۱۷ ساله و شان گاس آلمانی این فرصت را داشتند که در رقابت های لیگ قهرمانان برابر ولفسبورگ در لیست ۱۸ نفره تیم قرار بگیرند. فن خال بیش از هر کسی به ارزش بودن بازیکنان جوان در اطراف تیم اصلی پی برده است. بخشی از فلسفه او مستلزم آن است که آکادمی باشگاه تیم اصلی را از بازیکنان مستعد تغذیه کند؛ ویژگی که پیش از آمدن او به یونایتد وجود نداشت. “همه برای یکی، یکی برای همه”

البته شاید این مشخص باشد که این فلسفه به کمک ریخت و پاش ۲۵۰ میلیون پوندی زنده مانده است.

به عنوان یک مربی من نسبت به این موضوع آگاه هستم که بهتر است بازیکنان زیر نظر آموزش های جوانان شما رشد کرده باشند، از فرهنگ شما آگاه باشند؛ تا اینکه بازیکنانی خارج از باشگاه و کشور و فرهنگ آن خریداری شوند.

در زمانیکه تغییرات زیادی در منچستر یونایتد اتفاق افتاده است، مربی باید حداقل بخاطر ارزش نهادن به یکی از گرامی ترین ارزش های باشگاه مورد احترام قرار بگیرد. در آینده ای قابل پیش بینی، هواداران یونایتد می توانند بارها مدام رکورد استفاده از بازیکنان آکادمی در ترکیب تیم را بشمارند. رکوردی که از اکتبر ۱۹۳۷ پابرجاست.