جایگزین مسیر

مصاحبه اختصاصی داوید ده حیا با MANUTD.COM

by | خرداد , ۱۰ , ۱۳۹۲

داوید ده حیا به طور اختصاصی با سایت رسمی باشگاه مصاحبه کرده و به سوالات پاسخ داده 

از بازی کردن در پرمیرلیگ انگلستان چه چیزی را بیشتر از همه دوست داری ؟

بازی کردن برای یونایتد،یکی از بزرگترین باشگاه های جهان،همیشه برای من سرشار از غرور و افتخار بوده.هر بار که من پیراهن یونایتد را برتن میکنم ، به تاریخ این باشگاه اضافه میشوم و در آن سهیم میشوم.

 وقت هایی که از فوتبال دور هستی ، چطور برای خودت آرامش فراهم میکنی ؟

من وقتم را در خانه میگذرانم ، همرا ه با خانواده ام . من فیلم های خیلی زیادی نگاه میکنم و دوست دارم با دوستام بازی های ویدیویی کنم.واقعا خیلی عادی ، اما همیشه خانه نیستم.گاهی خرید میرم،قدم میزنم و به مرکز شهر میرم.من فیلم های انگلیسی رو با زیرنویس نگاه میکنم و اینطوری میتونم بهتر بفهمم که اونا چی میگن،که این خودش انگلیسی منو تقویت میکنه.

چندوقت یک بار با خانواده و دوستان دور هم جمع میشید ؟

خوب،من با خانواده ام خیلی راحت هستم،با دوستام هم بیرون میرم، بولینگ بازی میکنیم وغذایی هم میخوریم .من راحتم و اوقات خوشی رو سپری میکنم.

اگه فوتبالیست نمیشدی ، چیکار میکردی ؟ 

تنها چیزی که یادم میاد اینه که میخواستم یه فوتبالیست بشم.این تنها چیزی ست که من همیشه میخواستم انجامش بدم و سخته که به چیزی غیر از این فکر کنم.شاید اگه فوتبال در زندگیم نبود ، من روی درس خواندن متمرکز میشدم و فکرم رو بیشتر سمت درس خواندن میبردم.طبیعتا دانشگاه میرفتم و یکی از رشته هایی که مربوط به ورزش بود رو انتخاب میکردم و مدرکش رو میگرفتم.من تو مدرسه از تاریخ هم خوشم میومد،یاد گرفتن وقایع  و روزهای مهم .

وقتی که یک پسربچه کوچیک بودی ، اولین بار چطوری با فوتبال پیوند خوردی  ؟

من از وقتی که خیلی کوچیک بودم ، با پدرم فوتبال بازی میکردم.اولین چیزی که یادم میاد اینه که تو خونمون توی حیاط پشتی فوتبال بازی میکردیم.این کاری بود که همیشه مشغولش بودم.وقتی که جوان بودم ، به آکادمی اتلتیکو مادرید پیوستم .حدودا 5 یا 6 سال داشتم و پسر خیلی کوچیکی بودم.

دروازه بان ها گاهی اوقات گل میزنن،هرچند که به طور حرفه ای تا حالا این کارو نکردی، اما تا حالا شده که در بازی  به عنوان دروازه بان گلی زده باشی ؟

به عنوان دروازه بان نه، اما وقتی بچه بودم ، دروازه بان نبودم . من مهاجم بودم و گل های خیلی زیادی رو هم زدم اما سرانجام یه دربازه بان شدم.همیشه دوست داشتم که توپ رو رد کنم و دریبل بزنم.در تیم کم سن و سال های اسپانیا من همیشه بازی با پا رو تمرین میکردم. و در باشگاهی مثل یونایتد خیلی مهمه که بتونی تیمو در هر شرایطی حمایت و پشتیبانی کنی .

۰ Comments