پایگاه هواداران منچستریونایتد در ایران – حال که منچستریونایتد اعلام کرده است که لوییز فن خال ، سرمربی تیم ملی هلند ، پس از رقابت های جام جهانی هدایت شیاطین سرخ را بر عهده خواهد گرفت باید توجه داشته باشند که در بازار نقل و انتقالات روبرو از انجام اشتباهات “لیورپولی” دوری کنند.

بازار نقل و انتقالات روبرو یکی از حساس ترین پنجره ی های نقل و انتقالاتی برای منچستریونایتد در طی سال های اخیر می باشد و شاید موفقیت این تیم طی سال های آینده نیز بستگی به نحوه ی عملکرد شیاطین سرخ در این پنجره ی نقل و انتقالاتی داشته باشد.

مدیر اجرایی منچستریونایتد، اد وودوارد، هفته ی گذشته اعلام کرد که بعد از فصل بدی که شیاطین سرخ زیر نظر دیوید مویس گذراندند ، این باشگاه آماده است در پنجره ی نقل و انتقالات روبرو برای تقویت ترکیب تیم خود دست به هزینه های سنگین بزند و از قبل نیز پیشتوانه های مالی لازم برای انجام این کار تهیه شده است.

منچستریونایتد تا کنون با بازیکن های جوان بریتانیایی زیادی لینک شده است . بازیکنانی مانند لوک شاو ، جی رودریگوئز ، آدام لالانا و حتی ستاره ی جوان اورتون راس بارکلی.

در حالی که همه ی ما قبول داریم که این بازیکنان در این فصل لیگ برتر فوق العاده کار کرده اند و با درخشش فوق العاده ی خود همه را متعجب کرده اند ولی هنوز سطح توانایی آنها در سطح بین الملل و حتی مسابقات بین قاره ای و جهانی مشخص نشده است.

این شرایط ما را به یاد چند سال قبل لیورپول می اندازد . هنگامی که روی هاجسون در سال 2010 جای رافا بنیتز را در تیم لیورپول گرفت ، مشکل تیم خود را در خط حمله دید و برای حل این مشکل نسبت به خرید دو بازیکن اقدام کرد.

یکی از این دو بازیکن لوییز سوارز جوان بود که با مبلغ 23 میلیون پوند از آژاکس راهی لیورپول شد و بی شک اکنون تاثیر گذار ترین بازیکن این تیم نیز می باشد و توانست در این فصل کفش طلای فوتبال جهان را از آن خود کند.

اما خرید دوم او چیزی بیشتر از یک فاجعه نبود. هاجسون تصمیم گرفت یک مهاجم انگلیسی یعنی اندی کارول را با مبلغ هنگفت 35 میلیون یورو از نیوکاسل خریداری کند که این بازیکن نه تنها دردی از لیورپول دوا نکرد بلکه با ضرری 20 میلیون پوندی سال گذشته با مبلغ 15 میلیون پوند به وستهام منتقل شد تا مثالی باشد بر اینکه ریسک کردن روی بازیکنان انگلیسی در بلند مدت ممکن است آسیب زننده باشد.

اشتباهات لیورپول در نقل و انتقالات تنها به اندی کارول ختم نمیشود . آنها زمانی که با کلی امید برای استوارت داونینگ 20 میلیون پوند و چارلی آدام 7 میلیون پوند پرداخت می کردند , فکرش را هم نمیکردند مجبور شوند این بازیکنان را کمتر از نصف قیمت اولیه ( چارلی ادام 4 میلیون پوند و داونینگ 6 میلیون پوند) به تیم های دیگر وا گذار کنند.

اما لوک شاو و راس بارکلی می توانند خود را از جمع چنین بازیکنانی جدا کنند و یا دقیقا به سرنوشت آنان دچار شوند. چیزی که مشخص است این است که درست است که آنها در طول یک فصل با بازی خوب خودشان مردم را به تمجید کردن وا داشته اند ولی توانایی آنان هرگز در سطوح بین المللی ارزیابی نشده است. لوک شاو تنها یک بازی برای تیم ملی انگلیس و بارکلی تنها 3 بازی ملی در کارنامه ی خود دارد.

چیزی که میخواهیم بگوییم این است که منچستریونایتد باید از پرداخت مبلغ کلان 30 میلیون پوند برای یک بازیکن 18 ساله مثل لوک شاو که هنوز در یک عرصه ی مهم بین المللی امتحان پس نداده است ، اجتناب ورزد. اگر آنها میخواهند یک جوان 18 ساله را با چنین مبلغی بخرند آیا بهتر نیست که کمی نیز به بازیکنان آکادمی خود فرصت دهند تا شاهد خروج پل پوگبایی دیگر از جمع شیاطین سرخ نباشیم؟

نظر شما چیست؟ آیا با خریدن بازیکنان جوان بریتانیایی برای بازسازی تیم در فصل آینده موافقید؟