جایگزین مسیر

پنجاه بازیکن برتر تاریخ یونایتد :” شماره ی ۴ – دنیس لاو”

by | مرداد , ۲۳ , ۱۳۹۲

شماره ی ۴ لیست برترین های تاریخ یونایتد یکی از سه ضلع مثلث افسانه ای تاریخ باشگاه می باشد که به عنوان “پادشاه الدترافورد” از وی یاد می شود .

.

.

.

.

.

.

.

“شماره ی ۴”

“Denis Law”

 

gol1

 

دنیس لاو (۱۹۶۲-۱۹۷۳)

یک مجسمه از دنیس لاو در تقاطع استرتفورد اند به عنوان یک یادبود ماندگار برای دوران تأثیر گذار او در اولدترافورد قد برافراشته  است و به خوبی برازندۀ یکی از اسطوره های حقیقی در قید حیات یونایتد است.

او که یک گلزن عالی بود، با شامۀ تیزش و روح و عشقی واقعی که به بازی فوتبال داشت موجب شده بود که در یک برحه به یک قهرمان تبدیل شود و از لقب “پادشاه” که به او داده بودند لذت ببرد. دوران سلطنت این پادشاه در اولدترافورد ۱۱ سال به طول انجامید.

اولین باری که هواداران یونایتد شاهد گلزنی لاو برای سرخپوشان بودند، در ۱۸ آگوست ۱۹۶۲ و در اولین بازیش برای باشگاه برابر وست برومویچ آلبیون بود. او این شاهکار گلزنی را ۲۳۶ بار دیگر هم برای یونایتد تکرار کرد، که اکثر آنها را بدین شکل جشن میگرفت و خوشحالی می کرد: آستینش را در چنگش می گرفت و همان دست را به سمت بالا میبرد و به آسمان اشاره می کرد. این حرکتی بود که توسط هزاران پسر در سراسر کشور، صرف نظر از تیمی که طرفدارش بودند در زمینهای بازی کوچک و بزرگ فوتبال تقلید می شد (به تقلید از لاو).

مسیر سفر لاو تا رسیدن به اولدترافورد مسیری طولانی و پرپیچ و خم بود. او کار خودش را در سال ۱۹۵۵ از هادرسفیلد آغاز کرد، در سال ۱۹۶۰ با رکورد بریتانیا به منچستر سیتی پیوست و یک سال بعدش عازم تورینو و ایتالیا شد.

او نتوانست با فوتبال ایتالیا وفق پیدا کند و یک سال بعد، مت بازبی او را اغوا کرد که به شهر منچستر بازگردد – و این برا برای سرخپوشان یونایتد بازی کند. در آن زمان او یک ملی پوش ثابت (برای اسکاتلند) بود، در حالی که اولین بازیش را برای تیم ملی اسکاتلند در سال ۱۹۵۸  به دعوت سر مت بازبی برای تیم ملی اسکاتلند انجام داده بود. (مت بازبی قرار بود در جام جهانی سرمربی اسکالتند باشد که به دلیل سانحۀ مونیخ و بستری شدن تا آخر فصل نتوانست)

با زدن ششمین گلش در اف ای کاپ سال ۱۹۶۳، موجبات پیروزی ۳-۱ یونایتد برابر لستر سیتی در فینال آن جام را فراهم کرد. این تازه ابتدای راه او بود، در فصل بعد، با زدن ۳۰ گل در ۴۱ مسابقه، توانست عنوان بهترین بازیکن سال اروپا را در سال ۱۹۶۴ از آن خود کند. ( معادل توپ طلای الان)

در سالهای ۱۹۶۵ و ۱۹۶۷ هم که یونایتد لیگ قهرمانی دستۀ اول را بالای سر برد، باز هم او بهترین گلزن یونایتد بود، ولی متأسفانه مصدومیت مانع از این شد که در فینال جام اروپای سال ۱۹۶۸ برای یونایتد به میدان برود. در حالی که او در دوران بازپروری پس از عمل روی زانویش در بیمارستان منچستر بستری بود، همتیمی اش ، جرج بست بود که در فینال ومبلی بنفیکا را به زانو در اورد. روز بعد از فینال او یک ملاقاتی کنار تخت خودش داشت – سر مت بازبی به همراه جام قهرمانی اروپا.

تیم یونایتد نتوانست دیگر با آن قله ها که در ومبلی فتح کرده بود مطابقت کند و در حالی که تامی داکرتی سرمربی تیم شده بود و دیگر اعضای مثلث افسانه ای ، یعنی بست و چارلتون هم یونایتد را ترک کرده بودند، لاو در جولای ۱۹۷۳ به صورت آزاد مجددا به منچستر سیتی پیوست.

آخرین گل دوران ورزشی او در انتهای یک دربی ننگین منچستر به ثمر رسید، جایی که ضربۀ گل پشت پای او پیروزی را از آن سیتی کرد و سقوط یونایتد به دستۀ پایین تر را قطعی کرد (البته بدون این گل هم یونایتد سقوط می کرد). این ضربه آخرین ضربۀ او به توپ محسوب می شد چرا که بلافاصله بعد از این گل تقاضا کرد که تعویض بشود و آشفته و گیج زمین بازی را ترک کرد.  دنیس لاو بعدا در صحبت در مورد این حادثه، اذعان می  کند که “به ندرت حس غمناک و دپرسی را که آن آخر هفته تجربه شد را (در زندگیم) تجربه کردم.”.

او پس از دور نهایی جام جهانی ۱۹۷۴ در آلمان غربی از فوتبال خداحافظی کرد، در جامی که تعداد بازی های ملیش را به ۵۵ رساند و رکورد ۳۰ گل زده را که فقط کنی دالگلیش با رکوردش در تیم ملی اسکاتلند برابری کرده از خود بر جای گذاشت. او همچنین با به ثمر رساندن ۴۰ گل، رکورددار گلزنی در لیگ برتر هم بود که البته این رکورد او در سال ۱۹۹۶ توسط یان راش شکسته شد.

اگرچه گاهی شیوۀ محکم او منجر میشد که داورها با او به تضاد برخورد کنند – او یک بار در فاصلۀ یک سال مجموعا دو ماه را به دلیل محرومیت دور از میادین بود! – ولی فوتبالی را ارائه می داد که هواداران اگر استعداد خدادادی او را داشتند آنها هم همان را ارائه می دادند، ترکیبی از بازی تماشایی در کنار جسارت.

دوست خوبش، جرج بست او را اینگونه توصیف کرده است: “درست همونجا که بهترینهای تاریخ هستند. الکتریک (شوک دهنده). به عنوان یک یار و غمخوار او کلاسی متفاوت داشت.” هزاران هوادار یونایتد هم این احساسات را تأیید خواهند کرد.
لاو با زدن مجموعا ۴۶ گل در یک فصل برای یونایتد در تمامی مسابقات، همچنان رکورددار بیشترین گل به ثمر رسانده شده در یک فصل برای یونایتد است . وی همچنین پس از سر بابی چارتون دومین گلزن برتر تاریخ منچستر یونایتد به شمار میرود.
دنیس لاو در تاریخ ۲۴ فوریه ی ۱۹۴۰ متولد شد و در تاریخ ۱۲ جولای ۱۹۶۲ با مبلغ رکورد شکننده ی ۱۱۵ هزار پوند به منچستر یونایتد پیوست . وی توانست در طول ۴۰۴ باری که پیراهن شیاطین سرخ را بر تن میکند ۲۳۷ گل نیز برای این تیم به ثمر برساند.

عناوین و افتخارات :

قهرمانی در لیگ دسته ی اول – سال های ۱۹۶۴/۶۵, ۱۹۶۶/۶۷

قهرمانی در جام اروپایی – سال ۱۹۶۸

 

0_5ba10_a3bef5f3_XL

0_5b9eb_b7c23892_XL

0_5cbe6_576943c2_L

729558_orig

tumblr_le9u56XutY1qekrcno1_500

.

۰ Comments