پایگاه هواداران منچستر یونایتد – منچستر یونایتد با تساوی برابر پی اس وی آیندهوون در اولدترافورد نتوانست مجوز صعود به مرحله بعد را دریافت کند و خود را در وضعیت نگران کننده ای در لیگ قهرمانان قرار داد. یک تساوی خسته کننده خانگی برابر حریف هلندی باعث شد که یونایتد در صورتیکه بخواهد در سال جدید میلادی در این رقابت ها شرکت داشته باشد، به یک نتیجه مثبت خارج از خانه در برابر ولفسبورگ در ماه دسامبر نیاز پیدا کند. 

با توجه به گلزنی روز شنبه، ممفیس دپای جایگاه خود را در یازده نفر اصلی حفظ کرد. او در کنار مارسیال و رونی که به تازگی از مصدومیت رهایی یافته بودند، بازی می کرد. فیل جونز و آندر هررا به دلیل مصدومیت این بازی را از دست داده بودند و لوئیس فن خال بار دیگر مجبور به تغییر در ترکیب خود تحت فشار مصدومیت و مریضی بازیکنان شد.

دیدن منچستر یونایتد در این فصل کمی عجیب شده است. آمار حاکی از خلق موقعیت های فراوان، مالکیت بیشتر و همچنین مشکل گلزنی است. اگر آنها شروع به استفاده از موقعیت های خود کنند به جای آنکه آنها را از بین ببرند، بردهای پیاپی از آن آنها خواهد شد و از نظر زیبایی شناختی دیدن بازیهای یونایتد راحت تر می شود. از طرف دیگر بازیکنان احساس راحتی می کنند چرا که تحت فشار نیستند و حریف بازی خود را بر آنها تحمیل نمی کند. همانطور که گفتم، عجیب و غریب!

دیشب تفاوتی وجود نداشت، هم نتیجه و هم عملکرد تیم کمتر از حد انتظار بود.

نحوه چینش بازیکنان و پست معمول آنها در بازی بازگو کننده ی تمام ماجراست. تأثیر گذار ترین بازیکنان برای یونایتد در این فصل، مدافعان و هافبک های میانی هستند. مالکیت غالب وجود دارد ولی توپ به جلو برده نمی شود و موقعیتی به وجود نمی آید، در نتیجه تیم در جهت منکوب کردن حریف و غلبه بر آنها تلاشی نمی کند.

منچستر با دو بال و یک مهاجم سریع بازی را شروع کرد، ترکیبی که پتانسیل بردن پی اس وی و زدن گل های زیاد را داشت. بر روی کاغذ این یک انتخاب هیجان انگیز بود اما در عمل تنها ممفیس بود که به طور مرتب در فضاها حمله می کرد، چیزی که از یک بال بدون وظایف دفاعی مورد انتظار است، جسی لینگارد و وین رونی بسیار عقب بازی می کردند که باعث می شد گاهی اوقات یونایتد در خط حمله دچار مشکل شود.

این یک مشکل ریشه دار است، در برابر تیم های بزرگ مانند منچستر سیتی، آرسنال، ریال مادرید و بارسلونا احساس می شود. از طرفی دیگر با ۵ بازیکن در دفاع و انگیزه کم برای حمله کردن، انتخاب مورگان اشنایدرلین و باستین شواین اشتایگر بسیار محتاطانه است و از طرفی دیگر مانعی برای جاه طلبی های یونایتد در خط حمله است.

این نقدی بر مورگان اشنایدرلین به عنوان یک بازیکن نیست. او فصل خوبی داشته است و قطعاً یک خرید خوب محسوب می شود. اما او پل اسکولز یا مایکل کریک نیست. او یک بازیکن خلاق نیست که بتواند به بازی سرعت دهد و منچستر یونایتد را در موقعیت خوب گلزنی قرار دهد و گل های زیادی به ثمر برساند.

یکی از مؤثرترین بازیکنان بازی، مورگام اشنایدرلین بود که بارها توپ به او رسید و ۸۳% پاس های خود را به مقصد رساند، اما تعداد کمی از آنها برای حریف ایجاد خطر کردند، به عبارت دیگر تعداد کمی از پاسهای او به مهاجمان رسید و بیشتر آنها به کناره ها و یا عقب فرستاده شدند؛ در حقیقت این نشان از تمایل به حفظ توپ و گردش آن بدون نگاه به خط حمله تیم دارد. هنگامیکه برای مهاجمین توپ ارسال نمی شود و آنها نیاز به داشتن مالکیت می کنند، پس به عقب بر می گردند. لینگارد و رونی این وضعیت را داشتند، آنها به عقب بر می گشتند تا توپ را در اختیار گیرند و کاری انجام دهند، کاری که اشنایدرلین نمی تواند. همانطور که گفتم، این انتقادی بر این بازیکن فرانسوی نیست، تنها نکته این است که شب گذشته یونایتد به او نیاز نداشت.

هنگامیکه یازده نفر اصلی نتوانستند قفل دروازه را باز کنند، لوئیس فن خال دست به تعویض زد تا تغییراتی ایجاد کند و مطابق معمول پاسخ مروانه فلینی بود. اما حقیقت را بخواهم بگویم نمی دانم دقیقا مسأله چه بود که چنین پاسخی به آن داده شد!

پیش از آمدن این بازیکن، یونایتد دوازده شوت در چارچوب داشت؛ در حالیکه در نیم ساعتی که او در بازی حضور داشت تنها یک شوت به سمت دروازه حریف زده شد. میزان مالکیت یونایتد نیز کاهش یافت و درصد پاس های صحیح از ۸۵% به ۸۰% تقلیل پیدا کرد. این تنها پیش از آن است که اهمیت پاس های بلند در بازی را مورد بررسی قرار دهیم.

پس از اینکه مروانه فلینی به بازی گرفته شد، یونایتد از او به عنوان هدف پاس های بلند و قطری استفاده کرد.  چیزی که کاملا با فلسفه لوئیس فن خال در تضاد است. این شیوه از پاسکاری تنها ۵۷% موفقیت داشت، یونایتد هیچ موقعیتی از این حربه به دست نیاورد و هرگونه کنترل ظاهری که بر بازی داشت را از دست داد. هنگامیکه شما از این مدل پاس های ریسکی استفاده می کنید، نشان از درماندگی شما را می رساند، چرا که کاملاً با ریسک بالا هستند. یونایتد توپ را بارها و بارها در نیم ساعت آخر بازی از دست داد، زمانیکه شما انتظار دارید یونایتد با تمام قوا به دنبال پیروزی باشد؛ اما در عمل این پی اس وی بود که در این بازه زمانی خود را بر بازی غالب کرد و به نظر می رسید که آنها برای پیروزی تلاش می کنند.

همه چیز در این گروه از دست رفته نیست. امتیاز سختی برای رسیدن به مرحله حذفی نیاز است و قطعاً سرنوشت با یک برد در دستان یونایتد است. یک برد در آلمان صعود از مرحله گروهی به عنوان تیم اول را تضمین می کند. یک تساوی نیز ممکن است کافی باشد ولی نتیجه بازی پی اس وی – زسکا نیز در این صورت حائز اهمیت خواهد بود. در نهایت طرفداران نباید در حال حاضر نگران نتیجه باشند. چیزی که بیشتر نگران کننده است بر می گردد به عملکرد قابل پیش بینی و غیر تهاجمی که کمبود خلاقیت در آن به شدت یافت می شود. با تمام مشکلات دیشب من تنها یک نکته را به ذهن شما می سپارم.

خوان ماتا ۸۵ دقیقه بر روی نیمکت نشسته بود.