پایگاه هواداران منچستریونایتد در ایران – در مورد نقش روی کین در اولدترافورد همان بس که بعد از هشت سال و نیم از جدایی او، یونایتد هنوز نتوانسته جای خالی اش را پر کند.

مرد ایرلندی از 1993 که به شانس پیوستن به بلکبرن برای بودن در تئاتر رویاها پشت پا زد،حضوری ممتاز در قلب میانه ی میدان تیم سر الکس فرگوسن داشت.

فرگوسن برای به خدمت گرفتن او رکورد نقل و انتقالات انگلیس را شکست و 3/75 میلیون یورو به ناتینگهام فارست پرداخت. برای مردی که می بایست جا پای برایان رابسون بگذارد.

یک هافبک جنگنده با استقامتی باورنکردنی. او به همان اندازه که در تصاحب توپ عالی بود به همان خوبی می توانست توپ را به به جلو ببرد. با روحی یاغی که حریفان را به وحشت می انداخت.

یک هافبک کامل به معنای واقعی کلمه که مجری تاکتیک های فرگوسن در زمین بود.

زوج او و پل اینس ضربان قلب یونایتد در پیروزی های سال 1994 بودند.

بعد از جدایی اینس، پل اسکولز کنار او قرار گرفت و یکی از بهترین زوج های خط میانی فوتبال انگلیس ساخته شد.

قدرت و انرژی کین، به همراه قدرت دید، شم گلزنی و قدرت پاسدهی اسکولز یک ترکیب کامل بود.

تقابل این دو با پاتریک ویرا و امانوئل پتی در اواخر دهه ی 90 میلادی و اوایل قرن جدید یکی از جذاب ترین نبردهای لیگ برتر را ساخته بود.

بهترین لحظه ی کین در پیراهن یونایتد برمی گردد به بازی برگشت نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا در تورین سال 1999.

ایتالیایی ها پیش از اینکه کاپیتان یونایتد کارت زرد دوم در مصاف دو تیم را از داور دریافت کند ( و بازی فینال را از دست بدهد ) با دو گل پیش افتاده بودند. اما هیچ یأسی در کین وجود نداشت. در عوض او عملکردی فوق العاده از خود به نمایش گذاشت. یک گل به ثمر رساند و یونایتد را به بازی برگرداند و آن ها را به سوی پیروزی باورنکردنی 3 بر 2 هدایت کرد.

در مجموع، او 7 عنوان با باشگاه به دست آورد، 4 جام حذفی و همینطور سه گانه ی به یادماندنی 99.

او سرانجام در پی صحبت های بی مورد و تندی که در مورد برخی از بازیکنان با تلویزیون باشگاه انجام داد، یونایتد را ترک کرد.

این نوعی اعلان جنگ از سوی بازیکنی بود که خواهان بالاترین استانداردها از سوی خودش و آن هایی بود که در کنارش بودند. مسلم بود که فرگوسن چنین رفتاری را تحمل نخواهد کرد. وقتی او در میانه ی فصل 2005-2006 تیم را ترک کرد روز ناراحتی و غم برای هواداران یونایتد بود. پایان یک تاریخ.

نه تنها به  توانمندی او، بلکه بازیکنی در حد و اندازه ی او هم بسیار کم بود.

بعد از رفتن او فرگوسن تلاش کرد تا میانه ی زمین یونایتد را بازسازی کند.

مایکل کریک  جانشین او شد، اما در حالیکه بازیکن سابق تاتنهام نقشی محوری برای فتح جام و لیگ قهرمانان اروپا در تیم  داشته است، اما نسبت به کین بازیکنی کاملاً متفاوت است. فرگوسن امیدوار بود اوون هارگریوز بتواند جا پای کاپیتان اسبقش بگذارد، اما این هافبک سابق بایرن مونیخ دوران بازی اش را به خاطر مصدومیت خرد شده دید.

تابستانی که گذشت سرمربی جدید یونایتد، لوئیز فن خال، سعی کرد تا با آوردن آندر هررا و دالی بلیند قلب تیمش را تقویت کند. اما آن هایی که بازی های کین را به خاطر دارند می دانند که این بازیکنان هم فاصله ی زیادی با رهبری چون او دارند.

درست است که روی کین از منچستریونایتد فاصله گرفته و گهگاه انتقادهایی از او در مورد تیم و بازیکنان شنیده می شود، اما بدون شک او یکی از اسطوره های منچستریونایتد است و برای همیشه در قلب هواداران جای خواهد داشت.