جایگزین مسیر

تولدت مبارک اوله!

by | اسفند , ۷ , ۱۳۹۳

پایگاه هواداران منچستریونایتد در ایران-اختصاصی

هنگامی که به تاریخ می نگرید، افراد زیادی هستند که نه به خاطر کارهایی که کرده اند، بلکه به دلیل یک کارشان نام خود را جاودانه کرده اند. قطعا اگر دفتر تاریخ منچستریونایتد را بگشایید، اوله گنار سولشر در زمره این افراد قرار می‌گیرد. بازیکنی که به سبب قیافه کودکانه اش در میان طرفداران به قاتل Baby-face شهرت داشت.

.

.

بگذارید ابتدا اعداد و ارقام را مرور کنیم. اوله در چنین روزی، در سال ۱۹۷۳ به دنیا آمد. این مهاجم نروژی در سال ۱۹۹۶ از تیم مولده به منچستر یونایتد ملحق شد و تا سال ۲۰۰۷ در میان شیاطین سرخ باقی ماند. تا این که عاقبت در این سال مصدومیت کهنه را تاب نیاورد و در باشگاه محبوبش از فوتبال خداحافظی کرد.

.

اوله در سالهای حضورش خود را به عنوان یک ذخیره طلایی مطرح ساخت. منچستر یونایتد در اکثر سالهای حضور اوله از مهاجمان طراز اولی برخوردار بود اما در تمام این دوران اوله قافیه را به رقیبانش نباخت و هر بار فرصت بازی می‌یافت با زدن یک گل حساس، ارزشهای خود را به پیرمرد الدترافورد ثابت می‌کرد.

.

سر الکس معتقد بود  اوله زمانی که روی نیمکت است با دقت بازی را دنبال می‌کند تا با ورودش زهرش را به حریف بریزد. خود اوله در این خصوص گفته است:

 “من باید با خودم فکر می‌کردم؛ اگر وارد زمین شوم چگونه می‌توانم به حریف ضربه بزنم؟ من آنجا می‌نشستم و بازی‌های فوتبال را می‌خواندم البته کاری که من می‌کردم دقیقا آنالیز مهاجمانشان نبود، بلکه به جای آن توجه می‌کردم تا ببینم مدافعان چه اشتباهاتی انجام می‌دهند.”

.

یکی از بازیهایی که اوله این نکته را به خوبی ثابت کرد در پیروزی ۸-۱ برابر ناتینگهام فارست در سال ۱۹۹۹ بود. جایی که او بعد از ورود به زمین در ۱۲ دقیقه پایانی، چهار گل به ثمر رساند. اما علی رغم این درخشش همگان اوله را و فصل ۹۹ را به دلیل دیگری به یاد می‌آورند.

.

.

می گویند هر بازیکنی در دوران بازیگریش یک لحظه درخشان دارد. لحظه ای که به نام خودش است. لحظه سولشر هم بی‌گمان گلش در دقیقه ۹۳ به بایرن مونیخ در فینال لیگ قهرمانان بود. گلی که منچستر یونایتد را قهرمان اروپا کرد، سند سه گانه شیاطین را نهایی کرد و اوله را برای همیشه در یادها جاودانه. این جاودانگی زمانی ارزش بیشتری می‌یابد که بدانیم اوله درست در فصل پیش از آن، پیشنهاد تاتنهام را نپذیرفت و درحالی که منچستر یونایتد موافقتش را با رقم پیشنهادی تاتنهام اعلام کرده بود، ترجیح داد در این تیم بماند.

.

البته درخشش اوله در سالهای بعد متوقف نشد. او فصل بعد بار دیگر برابر اورتون در یک بازی ۴ گل به ثمر رساند. در سالهای پس از آن اوله بعضا زمان بیشتری یافت تا بازی را از ابتدا آغاز کند. به خصوص او با نیمکت نشین کردن کول و یورک، زوج نیستلروی در خط حمله شد. اوله با مصدومیت و نیمکت نشین شدن بکام در ادامه به وینگر راست منتقل شد اما پس از آن سریال مصدومیتهایش از سپتامبر ۲۰۰۳ آغاز شد. او هر بار در بازگشت از مصدومیتها، در بازیهای تاثیرگذاری برای یونایتد به میدان می‌رفت و گلهای اثربخشی هم می‌زد اما مصدومیتها مانع از حضور طولانی مدت او در کنار تیم می‌شدند. سرانجام اوله گونار سولشر پس از آن که نتوانست به طور کامل سلامتش را بازیابد، در ۲۷ آگوست ۲۰۰۷ از فوتبال خداحافظی کرد و در ۴ سپتامبر همان ماه، در بازی خانگی برابر ساندرلند برای آخرین بار بر روی چمن الدترافورد آمد تا با طرفداران وداع کند.

.

.

تولدت مبارک اوله، قاتل Baby face!

۰ Comments