ﺟﺮﺝ ﺑﺴﺖ ﺩﺭ ﻟﺤﻈﺎﺕ ﺁﺧﺮ ﻋﻤﺮﺵ ﺍﯾﻦ ﺻﺤﺒﺘﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﺠﻠﻪ ﺗﺎپ ﮔﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺶ ﺧﺎﻟﯽ ﺍﺯ ﻟﻄﻒ ﻧﯿﺴﺖ:

نفرت نسبت به مصرف الکل…

ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﻟﮑﻞ ﻣﺼﺮﻑ ﮐﺮﺩﻡ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ
ﺑﻠﻪ ﺍﻋﺘﺮﺍﻑ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ ﺩﺭ ﭼﻨﺪ ﺑﺮﻫﻪ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺩ ﺳﻘﻮﻁ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﺗﻌﺎﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻡ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﻣﺴﯿﺮ ﺩﺭﺳﺘﯽ پﯿﺶ ﻣﯿﺮﻓﺘﻢ ﺷﺮﺍﯾﻄﻢ ﺍﺯ ﻫﺮ ﻧﻈﺮ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﻮﺩ
. ﭼﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﯿﻨﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺟﺴﻢ ﭼﻪ ﺩﺭ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻣﺎﻟﯽ.
ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻥ …
ﺩﻭﺑﺎﺭ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻡ ﺍﻣﺎ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺑﺎ ﻫﯿﭻ ﯾﮏ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺯﻧﯽ ﮐﻪ ﺷﯿﻔﺘﻪ ﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩﻡ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﻢ . ﻣﯽ ﮔﻔﺘﻨﺪ
ﺣﺎﺿﺮ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺁﺩﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﻦ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﻨﺪ . ﺑﻌﺪﻫﺎ ﮐﻪ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﺮﺩﻡ ﺗﺤﺖ ﻓﺸﺎﺭ ﺷﺪﯾﺪﯼ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻢ
ﻭ ﺩﻭ ﻫﻤﺴﺮﻡ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺣﺪ ﮐﺎﻓﯽ ﺁﺯﺍﺭ ﺩﺍﺩﻡ . ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺻﺎﺣﺐ ﭼﻨﺪ ﺑﭽﻪ ﻣﯽ
ﺷﻮﻡ . ﺣﺎﻻ ﺑﭽﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺧﺐ ﮐﻨﺎﺭﻡ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ. ﺑﺮﺍﯼ ﻫﺮ ﺩﻭ ﺍﺯﺩﻭﺍﺟﻢ ﻣﺘﺎﺳﻔﻢ . ﺩﻟﻢ
ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻭ ﺻﺮﯾﺢ ﺗﺮ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺩﺷﻮﺍﺭﯼ ﻫﺎﯼ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﻢ.
ﺷﯿﻔﺘﻪ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ…
ﻣﻦ ﺁﺩﻣﯽ ﺭﻓﯿﻖ ﺑﺎﺯ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﻓﯿﻖ ﺑﺎﺯﯼ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺭﻓﺘﻦ ﺯﻧﺪﮔﯿﻢ ﺷﺪ.
ﻧﻘﺶ پدری…
ﺳﺮﺑﺎﺑﯽ ﺭﺍﺑﺴﻮﻥ ﺭﺍ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ پﺪﺭ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻢ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﻧﻤﯽ پﺬﯾﺮﻓﺘﻢ.
ﺍﺳﻄﻮﺭﻩ…
ﺣﺎﻻ ﻫﺮﮐﺲ ﯾﮏ پا ﺑﻪ ﺗﻮپ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺍﺳﻄﻮﺭﻩ ! ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﮊﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﮔﻨﺪ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺷﺪﻩ.
ﻧﺼﯿﺤﺖ ﺑﻪ ﺭﻭﻧﯽ …
ﻧﺼﯿﺤﺖ ﻣﻦ ﺑﻪ ﺭﻭﻧﯽ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ پﺎﻫﺎﯾﺖ ﺑﺎﺯﯼ ﮐﻦ ﻧﻪ ﺑﺎ ﺩﻫﺎﻧﺖ . ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﻫﺮ ﻭﺭﺯﺷﮑﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻭﺭﺯﺷﺶ ﺑﻪ پﺎﯾﺎﻥ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ

ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻭ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺩﻭﺭ ﺑﻮﺩﻥ ﺍﺯ ﻓﻮﺗﺒﺎﻝ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﺩﻫﯿﺪ ﻫﻢ ﺗﯿﻤﯽ ﻫﺎﯾﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﺷﺎﮔﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﻬﺮﺗﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺮﺑﯿﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﻭ … ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯿﺘﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺣﻔﺮﻩ ﺗﻮﺧﺎﻟﯽ ﺗﻮ ﺧﺎﻟﯽ.
ﻣﺮﮒ…

ﻣﻦ ﺍﺯ ﻣﺮﮒ ﻧﻤﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﻭ ﻣﻨﺘﻈﺮﺵ ﻫﺴﺘﻢ.

نقش پدرمانند سرمت بازبی برای بست باعث شد تا وی خیلی سریع به ستاره شیاطین تبدیل شود و درکنار سربابی چارلتون و دنیس لاو مثلث طلایی شیاطین سرخ را رقم بزند.

به راستی میتوان گفت:

George is Best