پایگاه هواداران منچستریونایتد – مسلماً همه یونایتدی ها از تساوی صفر صفر بازی دو ش پیش مقابل آیندهوون ناراحت هستند چرا که با این تساوی شانس صعود به مرحله بعدی لیگ قهرمانان خیلی کاهش یافته است. واقعاً ناراحت کننده است که باشگاهی با عظمت یونایتد بعد از بازگشت به لیگ قهرمانان؛ از گروهی که تیمهایی مانند پی اس وی آیندهوون، ولفسبورگ و زسکا مسکو در آن هستند صعود نکند. تا بدین لحظه شانس صعود ۵۰-۵۰ هست و اوضاع برای منچستر یونایتد بزرگ نابسامان است.

بیش از یک سال است که لوئیس فن خال سرمربی منچستریونایتد شده است. این مرد هلندی هنگامی به باشگاه آمد که یونایتد در وضعیت بحرانی بود و در وهله اول باید تیم را از بحران خارج می کرد. فن خال در بدو ورودش به یونایتد زمان خواست چرا که به زعم او فرآیند بازسازی یونایتد ممکن است سه سال طول بکشد. حدود ۷ ماه زمان برد تا تیم از بحران بیرون آید و بردهای پیاپی مقابل حریفانی همچون لیورپول، تاتنهام و منچستر سیتی را به دست آورد. سرانجام یونایتد فصل را در رتبه چهارم جدول به پایان رساند و به لیگ قهرمانان صعود کرد. بعد از بحران و فاجعه ی مویس، صعود به لیگ قهرمانان حداقل انتظاری بود که مالکان منچستر یونایتد از فن خال داشتند؛ البته باید سطح انتظارات هم کم می شدف اما سوال اصلی اینجاست: تا کی؟
یونایتد سالها با سرالکس فرگوسن بر فوتبال انگلستان حکمرانی می کرد و مسلماً دلیل اصلی آن هنر پیرمرد اسکاتلندی بود. این هنر تنها به دانش فوتبالی وی مربوط نمی شود و تاحدی به مدیریت او نیز بر می گردد. ارکان موفقیت تیم های سر الکس فرگوسن تنها در “دانش فوتبالی و مدیریت” وی خلاصه نمی شود.

در زیر ارکان موفقیت یونایتد فرگوسن را بررسی خواهیم کرد:

دانش فوتبالی سر الکس فرگوسن و مدیریت وی بر باشگاه:

 اغلب کارشناسان و فوتبال دوستان معتقد هستند که فرگوسن با اختلاف بهترین سرمربی تاریخ است و صد البته غیر از این نیست. او برای سال ها در فوتبال مدرن به واژه ریاست معنا بخشید؛ او همه چیز را مدیریت می کرد و کسی بود که حرف اول و آخر را می زند. مدیریت و دانش فوتبالی فرگوسن مهمترین عامل موفقیت شیاطین سرخ در طول سالیان گذشته بوده است.
انگیزه، شور و اشتیاق برای قهرمانی در تیم های فرگوسن:

 پس از دانش و مدیریت، رکن مهم و حیاتی دیگری که در موفقیت شیاطین سرخ تأثیر داشت انگیزه بود. با یک نگاه به گذشته می توانید بفهمید که ترکیب های او از چه انگیزه ی خارق العاده ای برخوردار بود. تیم های فرگوسن ارضا نمی شدند و تنها جام و موفقیت می خواستند. و تنها خواسته آنها شناخته شدن به عنوان بهترین ها بود. این انگیزه و اشتیاق به موفقیت را تنها و تنها سر الکس فرگوسن بود که به بازیکنان و کادر فنی باشگاه تزریق می کرد.

“من لیورپول را از جایگاه لعنتی اش پایین می کشم” در همان بدو ورودش به یونایتد این جمله را گفت و برای سالها در گوش بازیکنان و عوامل باشگاه تکرار کرد و به این امید که روزی لیورپول را از جایگاه لعنتی اش پایین بکشد. تلاش کرد و به بازیکنان برای تبدیل شدن یونایتد به پرافتخار ترین تیم انگلستان انگیزه داد. او از تکرار فقط موفقیت را میخواست و سرانجام به هدفش رسید.

ذهنیت برتر:

 شاید چندان جالب به نظر نرسد ولی یکی از ارکان اصلی موفقیت تیم های فرگوسن به ذهنیت برتر او نسبت به تیم های لیگ برتر مربوط می شود. این ذهنیت اعجاب انگیز بود. فرگوسن پس از بازنشستگی خود از فوتبال کتاب زندگی نامه خود را منتشر کرد و در قستمی از این کتاب به ذهنیت اشاره کرده است. او دلیل اصلی ناکامی یونایتد مویس در لیگ برتر و بازی های افتضاح زمان او را ذهنیت خواند و به این اشاره کرد که دیگر ذهنیت از قبل برتر و پیروز بودن در یونایتد باقی نمانده است. تیم های فرگوسن زمانی که پا به میدان می گذاشتند ذهنیت از قبل برنده بودن را داشتند، آنها با شروع هر فصل ذهنیت قهرمان قدرتمندترین بودن را داشتند. نتیجه این ذهنیت این بود که یونایتد باید قهرمان لیگ برتر شود و تیم های دیگر برای دومی بجنگند. درست است که همیشه بهترین تیم انگلستان نبوده اند و در بسیاری از سالها نیز ناکام ماندند ولی در نهایت چیزی که مشخص بود این است که این تیم ها همیشه نهایت سعی خود را می کردند.
داشتن اعتماد به نفس زیاد:

رکن دیگری که در موفقیت یونایتد فرگوسن تأثیر داشت اعتماد به نفس بود؛ رکنی که در تیم فن خال دیده نمی شود. نگاهی به بازی های بایرن مونیخ و بارسلونا مقابل حریفانشان بیاندازید و اعتماد به نفسی که در چهره و عملکرد بازیکنان درون میدان وجود داشت را خواهید دید. آنها روی خودشان تسلط دارند و در اغلب حملاتشان اعتماد به نفس زیادی برای گل زدن دارند. یونایتد فرگوسن نیز همینطور بود، آنها با اعتماد به نفس زیادی حمله می کردند؛ تأکید می کنم چیزی که در تیم فن خال دیده نمی شود.
بی رحمی:

یونایتد فرگوسن تا آخرین توان به تیم حریف فشار می آورد. حتی اگر ۷ گل زده باشند آنها دست از گل زنی بر نمی داشتند و برای هشتمی تلاش می کردند. چیزی که در بارسلونا و بایرن مونیخ این روزها می توان دید ولی در یونایتد فن خال دیده نمی شود. آنها اگر ۳ گل می زنند دیگر دست از ضد حملات بر می دارند و سعی دارند تا بازی را آرام کنند.

چیزی که مسلم است و نمی توان آن را انکار کرد این است که یونایتد فن خال آن ذهنیت همیشه بهترین بودن را ندارد. ولی سوال اینجاست: آیا یونایتد ورژن فن خال هیچ انگیزه ای برای قهرمانی در لیگ و یا اروپا دارد؟ آیا یونایتد فن خال برای قهرمانی شور و اشتیاق دارد؟

فن خال مربی بسیار بزرگی است و دانش فوتبالی والایی دارد و به نظر می رسد که می تواند بازیکنان و باشگاه را نیز مدیریت کند (مدیریتی خوب یا بد) اما ارکان مهم و حیاتی دیگری که در بالا بدان اشاره شد در یونایتد فن خال دیده نمی شود.

هرچه که باشد هم اکنون منچستریونایتد بزرگ در دستان لوئیس فن خال هلندی است و او تا پایان فلسفه اش در یونایتد باقی خواهد ماند و باید دید که دستان او تا چه حد هنرمند است. همان طور که خودش گفته است فرآیند بازسازی یونایتد ۳ سال طول می کشد پس ما باز هم صبر می کنیم زیرا موظف به انجام این کار هستیم.

چند سالی است که یونایتد از سطح رقیبان اروپایی خود مانند بایرن مونیخ، بارسلونا و رئال مادرید فاصله گرفته است. یونایتدی ها در این مدت شاهد قدرت نمایی این سه تیم در اروپا بوده اند، آنها در تمام این مدت صبرکرده اند و باز هم صبر خواهند کرد.

حتی اگر فن خال نتواند در فلسفه سه ساله اش یونایتد را به اوج بازگرداند هوادران منچستریونایتد باز هم صبرخواهند نمود زیرا آنها به روزهای خوب ایمان دارند و هرگز پشت تیم مورد علاقه خود را خالی نخواهند کرد. آنها عاشق یونایتد هستند.

ما منچستریونایتد هستیم و قدرتمند تر از گذشته باز خواهیم گشت.