جایگزین مسیر

منچستر یونایتد از 1950 تا 1959 : فاجعه سرخ !

by | مهر , ۲۹ , ۱۳۹۳

چند روز گذشته با قسمت های قبلی بخش ” تاریخ منچستر یونایتد” آشنا شدیم ، در زیر ادامه این مقاله یعنی تاریخ باشگاه بین سال های 1950 تا 59 را میخوانیم 

پایگاه هواداران منچستر یونایتد در ایران :

دهه پنجاه با تجزیه تیم برنده اف ای کاپ سر مت بازبی شروع شد . اختلافات در رختکن باعث جدایی دو تن از مهره های کلیدی یونایتد در آن زمان یعنی جانی موریس و چارلز میتن شد . هوادران در خصوص این مشکلات نگران بودند ولی این نگرانی ، تداوم نداشت .
طرح بزرگ مرد اسکاتلندی در اواخر دهه چهل میلادی ، شروع یک جوانگرایی و به بلوغ رساندن استعداد های نو ظهوری بود که که در پی نشان دادن نبوغ خود در فوتبال بودند . «جکی بلانچ فلاور» و «راجر برن» اولین بچه های بازبی بودند . این لقبی بود که روزنامه ها به آنها داده بودند . یونایتد در فصل 1951-1952 ، قهرمان لیگ شد و این اولین قهرمانی آنها در لیگ از فصل 1911 بود .
در فصل 1955-1956 و 1956-1957 ، برن توانست بعنوان کاپیتان یونایتد ، جام قهرمانی را بالای سر ببرد. بیشتر سهم قهرمانی های آن سال های یونایتد ، مدیون آکادمی جوانانی بود که مت باسبی ، آن را رونق بخشیده بود . از طرف دیگر بعضی از بازیکنانی هم بودند که از تیم های دیگر جذب شده بودند نیز در قهرمانی ها سهیم بودند . ادی کلمن ، مارک جونز و داوید پگ ، همگی بازیکنانی بودند که در سال 1953 ، در تیم جوانان باشگاه ، به قهرمانی جام حذفی جوانان رسیده بودند .
البته همه بازیکنان جوان تیم ، در یونایتد ، پرورش نیافته بودند . در این بین ، باسبی در بازار نقل و انتقالات ، ستاره های اثبات شده ای را نیز خرید . نظیر این بازیکنان ، تامی تیلور مهاجم و هری گرگ درواه بان بود .
بازیکن دیگری که سرآمد در باشگاه و کشورش بود ، دانکن ادواردز بود . او پسری قدرتمند ، با استعداد و البته جوانی بالغ بود . این خصوصیاتش باعث شد که باسبی نتواند او را از تیم اول باشگاه دور نگه دارد و در آوریل سال 1953 اولین بازیش را برای یونایتد انجام داد . او بعنوان یکی از جوان ترین بازیکنان تاریخ شمرده میشود که در مسابقات لیگ انگلستان بازی کرده است . او در حالی که 16 سال و 158 روز سن داشت ، اولین بازیش را برای یونایتد انجام داد .

Duncan-Edwards-of-Manches-007
یکی از بازی هایی که تداعی کننده به وجود آمدن عصر جدید و البته نسل جدید بچه های بازبی بود ، بازی با آرسنال در ورزشگاه هایبوری در اول فوریه بود . این بازی 63578 نفر تماشاگر داشت . بازی که نه گل داشت . گل های شیاطین را ، ادواردز ، تیلور(2گل) ، بابی چارلتون و دنیس ویولت به ثمر رساندند .
متاسفانه ، آن بازی عالی ، آخرین بازی این نسل اغوا کننده در خاک انگلستان بود . یونایتد از هایبوری باید به بلگراد سفر میکردند تا در دوم مسابقات ، با ستاره سرخ بلگراد بازی کنند . بازی که در آن هم با نتیجه 5-4 پیروز شدند اما جشن پیروزی در راه برگشت آنها به خانه ، با یک تراژدی کامل خاتمه یافت .
پس از سوختگیری مجدد هواپیمای حامل تیم در مونیخ ، در تاریخ 6 فوریه سال 1958 ، هواپیمای یونایتد ، سقوط کرد . 22 نفر کشته شدند . از جمله هفت بازیکن: برن ، کلمن ، جونز ، پگ ، تیلور ، جف بنت و لیام ولان . دانکن ادواردز هم بر اثر جراحات وارده ، پانزده روز بعد از حادثه ( بهتر است بگوییم فاجعه ! ) در یک بیمارستان در آلمان با زندگی ، وداع کرد . باشگاه ، شهر منچستر ، و فوتبال عزادار شد . غیر قابل باور بود که یونایتد بتواند خود را دوباره پس از این حادثه بازیابی کند.

_44403161_newspaper_416

544686697c4ef

crash2

                                                                  (دانکن ادواردز در بیمارستان)

اما در طول دوره درمانی مت باسبی ، یونایتد دوباره تشکیل تیم داد . این بار جیمی مورفی وظیفه هدایت تیم را تا برگشتن مت باسبی در اختیار داشت . آنها دوازده ماه پس از شکست به استون ویلا در فینال اف ای کاپ ، اینبار در ومبلی برابر بولتون شکست خوردند .
ﺻﺤﻨﻪ ﯼ ﻋﺠﯿﺐ ، ﺗﻠﺦ ﻭ ﺩﺭﺍﻣﺎﺗﯿﮏ ﺑﺎﺯﯼ ﺍﻣﺎ ﺭﻭﯼ ﺳﮑﻮﻫﺎﯼ ﻭﯾﻤﺒﻠﯽ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺭﺥ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻮﺩ ، ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻮﺍﺩﺍﺭﺍﻥ ﻣﻨﭽﺴﺘﺮﯾﻮﻧﺎﯾﺘﺪ ﻧﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺷﮑﺴﺖ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﯼ ، ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻏﺮﻭﺭ ﺑﺎﺯﯾﮑﻨﺎﻥ ﺷﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﯾﺨﺘﻨﺪ ﻭ ﺍﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﯿﮑﺮﺩﻧﺪ . ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻝ ، ﻫﻮﺍﺩﺍﺭﺍﻥ ﺑﻮﻟﺘﻮﻥ ﻧﯿﺰ ﺑﺠﺎﯼ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﮐﺮﮐﺮﯼ ﺑﺨﻮﺍﻧﻨﺪ ،ﺩﺳﺘﻪ ﺟﻤﻌﯽ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﻫﻮﺍﺩﺍﺭﻥ ﺗﯿﻢ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺭﻓﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺴﻠﯽ ﺑﺪﻫﻨﺪ ! ﺍﺗﻔﺎﻗﺎﺕ ﺭﻭﯼ ﺳﮑﻮﻫﺎ ﭼﻨﺎﻥ ﺑﺎ ﻋﻈﻤﺖ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻮﻻﻥ ﺩﺍﺧﻞ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﻭﯾﮋﻩ ﻧﯿﺰ ﺍﺷﮏ ﻣﯽ ﺭﯾﺨﺘﻨﺪ . ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﻋﺠﯿﺐ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺎﺟﺮﺍ ﺭﺥ ﺩﺍﺩ . ﺑﻼﻧﺶ ﻓﻼﻭﺭ ، ﮐﺎﭘﯿﺘﺎﻥ ﺗﯿﻢ ﺑﻮﻟﺘﻮﻥ ﮐﻪ ﺟﺎﻡ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺷت ، ﺟﺎﻡ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﯾﮑﻨﺎﻥ ﻣﻨﭽﺴﺘﺮ ﺍﻫﺪﺍ ﮐﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ:
ﻗﻬﺮﻣﺎﻥ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺑﺎﺯﯾﮑﻨﺎﻥ ﻣﻨﭽﺴﺘﺮ یونایتد ، ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻌﻨﯽ انگیزه ﻭ ﺷﻮﻕ ﺭﺍ ﺑﻪ تمامی ﺟﻬﺎنیان ﺁﻣﻮﺧﺘﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﺳﺨﺘﯽ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺗکیه ﺑﻪ ﺻﻼﺑﺖ ﺭﻭﺡ، ﻣﯿﺘﻮﺍﻥ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮﯾﻦ مشکلات ﺭﺍ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ .
ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺣﺎﻝ ﻭ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﻡ ﻗﻬﺮﻣﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺖ ﺑﺎﺯﺑﯽ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺷﺪ،ﺍﻭ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺷﺪﺕ گریه میکرد ، ﮔﻔﺖ : ﻣﻦ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎ ﺑﻪ ﻫﻮﺍﺩﺍﺭﻥ ﻋﺎﺷﻖ ﻣﻨﭽﺴﺘﺮ ﯾﻮﻧﺎﯾﺘﺪ ﻗﻮﻝ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ ﺗﯿﻤﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﺴﺎﺯﻡ ﮐﻪ ﺳﻤﺒﻞ ﻭ ﻧﻤﺎﺩﯼ ﺍﺯ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ،ﺍﻧﺴﺎﻧﯿﺖ ،ﺷﻮﻕ ،ﺗﻼﺵ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﻧﺪﻩ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﻭ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﻧﺸﺪﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺳﺨﺘﯽ ﻫﺎ ﻭ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺑﺎﺷﺪ . ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻗﻮﻝ ﻣﯽ ﺩﻫﻢ ﻣﻨﭽﺴﺘﺮ ﯾﻮﻧﺎﯾﺘﺪ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﺍﺳﺖ .
در ادامه لیگ نیز یونایتد توانست قابل قبول عمل کند و نایب قهرمانی را به دست بیاورد .
تیم در مرحله گذار بود و « سر » مت بازبی در حال آماده کردن قهرمانانی دیگر برای دهه های دیگر …
  We Will Rise Again ! We Are Manchester United

۰ Comments