مورینیو در پی تخریب میراث فن خال؟

پایگاه هواداران منچستر یونایتد – ژوزه مورینیو زمام امور ترکیب منچستر یونایتد در این فصل را در اختیار گرفته و با خرید ۴ بازیکن نحوه و سبک بازی تیم را به طور کلی تغییر داده، اما این تغییرات به قیمت تخریب میراث لوئیس فن خال در اولدترافورد تمام شده است.

فن خال در دو سال مسئولیت خود به عنوان رئیس قرمزها، خریدهای بسیاری انجام داد و اکنون به نظر می رسد که مورینیو در حال حذف بسیاری از این بازیکنان از ترکیب تیمش است. بسیاری از طرفداران مروانه فلینی را به عنوان تجسمی از دوران دیوید مویس می دانند؛ به طریقی مشابه، ژوزه مورینیو نیز خریدهای فن خال را نیز نمایانگر دیگر دوران شکست و افتضاح یونایتد (دوران فن خال) می داند.

مورینیو در قبال یکی از محبوب ترین بازیکنان فن خال بسیار بی رحم عمل کرده است: باستین شواین اشتایگر. این هافبک آلمانی تجسمی از فلسفه ی سرمربی سابق خود در زمین است و با حضور مداوم خود برای دیدن بازی های تنیس آوا ایوانویچ (همسر باستین) در دوران مصدومیت خود از ناحیه ی زانو، این بازیکن نوعی بی نظمی را به رختکن تیم منتقل کرد. همه به خوبی آگاه هستند که با ورود ژوزه مورینیو، باستین از ترکیب اصلی تیم اخراج و به تیم رزروها تبعید شد؛ با بازگشت این بازیکن به جمع یاران اصلی باز مسأله ی فرصت بازی پابرجاست و او در تنها بازی فصلش، در جام اتحادیه برابر وستهام یونایتد از روی نیمکت به زمین مسابقه آمد.

همچنین ژوزه مورینیو تأکید کرده که مورگان اشنیدرلین، دیگر خرید فن خال، در صورت وجود پیشنهادی خوب، در ژانویه می تواند باشگاه را ترک کند. اشنیدرلین نقشی محوری در تیم سرمربی سابق و هلندی خود داشت و برنامه ریزی تیم بر مبنای او صورت گرفته بود، اما به سطحی که در ساوتهمپتون از او سراغ می رفت، نرسید. برخی بر این باورند که می توان عملکرد مورگان فصل ۲۰۱۴/۱۵ را بار دیگر از او بیرون کشید! اما اگر این نیز واقعیت داشته باشد، تنها با خروج او در ژانویه و در تیمی دیگر امکان پذیر خواهد بود.

ممفیس دیگر خرید فن خال است که به نظر به روزهای پایانی خود در اولدترافورد نزدیک می شود. مورینیو حتی به خود زحمت نداد که ممفیس را در راه بازیابی به فرم عالی خود در آیندهوون همراهی کند. او چشمه ای از توانایی های خود را به نمایش گذاشته است، اما فرصت او به قدری نبوده که بتواند نظر مورینیو زا تغییر دهد. اگر ممفیس بتواند بار دیگر به فرم بازیکنی درآید که یونایتد برای خریدش باشگاه های زیادی را از سر راه برداشت، بدون شک به یکی از بهترین بال های لیگ برتر جزیره تبدیل خواهد شد؛ به همین دلیل اجازه ی خروج او به نظر امری اشتباه است. اما در حال حاضر هیچ کس مورینیو را برای این تصمیم (خروج چه به صورت قرضی و چه به صورت دائمی) مؤاخذه نمی کند.

متئو دارمیان و مارکوس روخو، دو خرید دیگر فن خال هستند که در ابتدای فصل برای حضور در ترکیب با چالش بسیاری مواجه بودند. در ابتدا به نظر می رسید این دو مدافع جایی در نقشه های مورینیو ندارند؛ با این حال، با مصدومیت اریک بیی، کریس اسمالینگ، لوک شاو و آنتونیو والنسیا، رئیس مجبور به استفاده از دو تبعیدی دیگر شد! متئو دارمیان با دارا بودن توانایی بازی در دو پست دفاع کناری، خود را به عنوان بازیکنی مؤثر معرفی کرد. اما همچنان آینده ی دارمیان در اولدترافورد مبهم است و شایعاتی مبنی بر حضور نلسون سمدو (Nelson Semedo) در تابستان وجود دارد.

در عوض مارکوس روخو بازیکنی دوباره متولد شده در این فصل است! در دوران فن خال، او به بازیکنی قابل اعتماد در سمت چپ دفاع تبدیل شده بود، اما با حضور در دفاع میانی به بازیکنی متفاوت تبدیل گشت. روخو و جونز در نبود اسمالینگ و بیی، کنار هم ترکیبی سخت و نفوذ ناپذیر را تشکیل داده اند و بدون شک به اصلی ترین گزینه ی دفاع میانی در ادامه ی فصل تبدیل شده است. گزارش ها حاکی از آن هستند که عملکرد مثبت روخو و جونز، مورینیو را از خرید ویکتور لیندلوف منصرف کرده است.

مورینیو همچنین نسبت به بازیکنان جوانی که فرصت بازی در فصل آخر فن خال به دست آورده اند، بی توجه است. تیموتی فوسو منصاح و مارکوس رشفورد نسبت به سال گذشته فرصت کمتری به دست آورده اند. کامرون بارثویک جکسون و گیلرمو وارلا هر دو به صورت قرضی باشگاه را ترک کرده و دونالد لاو و پدی مک نیر به صورت دائمی در تابستان به ساندرلند پیوسته اند. جیمز ویر و ویل کین دیگر بازیکنان خروجی هستند که به هال سیتی پیوستند. افرادی چون جو رایلی، شان گاس و ریگان پول که برای اولین بار در فصل پیش فرصت بازی پیدا کردند، حتی در یک بازی این فصل در ترکیب اصلی نبوده و آینده ی آنها در باشگاه با ابهاماتی روبروست.

محرومیت “بازیکنان فن خال” در این فصل آشکار است، اما لزوماً حرکتی هوشمندانه نیست. هنگامیکه فن خال تیم هایی چون بایرن مونیخ و بارسلونا را ترک کرد، بازیکنانی که از تیم پایه آورده یا خریده بود به ستون فقرات باشگاه (!) در سال های بعد تبدیل شدند. در بارسلونا بازیکنانی چون ژاوی، آندرس اینیستا، کارلس پویول و ویکتور والدز همگی توسط فن خال به تیم اصلی آورده شدند و هسته ی اصلی تیم های موفق بارسلونا زیر نظر مربیانی چون پپ گواردیولا را تشکیل دادند. در بایرن مونیخ او میراث خود را شامل بازیکنانی چون باستین شواین اشتایگر، داوید آلابا، هولگر بداشتوبر و آرین روبن قرار داد و همگی جزوی از تیمی بودند که توانست سه گانه ی سال ۲۰۱۳ را به دست آورد.

روشن است که تیم ها پس از خروج فن خال بهبود یافته اند، اما بازیکنانی که او به خدمت گرفته، هسته ی اصلی موفقیت های آینده ی باشگاه بوده اند. مورینیو به صورت نظام مند در حال حذف هویت فن خال از باشگاه است؛ بدین ترتیب در موفقیت های آینده او هیچ دِینی به فن خال ندارد! خرید پل پوگبا با هدف جانشانی به جای باستین شواین اشتایگر و مورگان اشنیدرلین صورت گرفته است. با حضور اریک بیی، دالی بلیند کمتر از سال گذشته فرصت بازی در دفاع میانی پیدا کرده است. وجود زلاتان ایبراهیموویچ باعث ایجاد چالشی برای رشفورد جهت قرارگیری در نوک پیکان حمله است. عملکرد اخیر هنریک مخیتاریان نیز باعث کاهش فرصت بازی برای آنتونی مارسیال، جسی لینگارد و ممفیس دپای در این فصل شده است.

با موفقیت در هفته های اخیر، به نظر قمار مورینیو در این زمینه نتیجه داده است!