مطلب ارسالی برای مسابقه خبرنگار ما باشید

پایگاه هواداران منچستر یونایتد– ۵۰ بازیکن برتر تاریخ منچستر (بخش دوم)

در بخش اول این مطلب ده بازیکن برتر تاریخ باشگاه را معرفی کردیم در این بخش ادامۀ مطلب قبلی را پی می‌گیریم و با هم به مرور ده اسطورۀ دیگر باشگاه خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

شمارۀ ۴۰:

دیوید هرد

بعد از اینکه توسط مت بازبی در سال ۱۹۶۱ از آرسنال به خدمت گرفته شد، در بازی‌های اولیۀ جام حذفی، جام اتحادیه و سه رقابت اروپایی گل زد. او در کنار دنیس لاو در فصل ۱۹۶۳-۱۹۶۴ ۵۰ گل به ثمر رساند و در فصل بعد در کسب عنوان قهرمانی لیگ به باشگاه کمک کرد. هرد بخشی از تیم قهرمان اروپا بود، هرچند که در فینال ۲۹ مه ۱۹۶۸ در ترکیب نبود. او در ۲۶۵ حضورش برای منچستر ۱۴۵ گل به ثمر رساند. این اسطورۀ باشگاه در تاریخ ۱ اکتبر ۲۰۱۶ از دنیا رفت.

شمارۀ ۳۹:

مایکل کریک

یک خرید بسیار تاثیرگذار از تاتنهام در سال ۲۰۰۶، کریک که همچنان برای باشگاه بازی می‌کند حضوری آرامبخش در زمین دارد، پاس‌های خلاقانۀ وی به مناطق مختلف زمین او را به یکی از هافبک‌های طراز اول لیگ برتر تبدیل کرده است. کریک تاکنون در طول ۳۱۴ بازی ۱۷ گل برای باشگاه به ثمر رسانده است و از ارکان اصلی موفقیت سال‌های آخر دوران سرالکس فرگوسن بود. پس از بازگشت وین رونی به اورتون، کریک تبدیل به کاپیتان اول تیم شده است.

 

شمارۀ ۳۸:

رود فن نیستلروی

این مهاجم هلندی در سه فصل اول خود در اولدترافورد ۱۰۰ گل به ثمر رساند که در کتابِ تاریخ باشگاه برگی ماندگار است. وی با ۱۹ میلیون پوند از آیندهوون به منچستر پیوست. پایان تلخی در دوران حرفه‌ایش داشت اما شاهکارهای او در گلزنی فراموش نشدنی است. لیگ برتر، جام حذفی، جام اتحادیه تنها افتخارات کسب شدۀ وی با منچستر نبودند، او دو بار موفق به دریافت جایزۀ سر مت بازبی برای بهترین بازیکن سال شد. این مهاجم دوست داشتنی در سال ۲۰۰۶ به رئال مادرید پیوست و در نهایت با پیراهن مالاگا از فوتبال خداحافظی کرد.

شمارۀ ۳۷:

نوبی استایلز

هافبک دفاعی قدرتمندی که عمدۀ دوران حرفه‌ای درخشانش را در یونایتد سپری کرد، در کنار هنرمندانی چون جورج بست و بابی چارلتون نیاز به بازی چرک و تکل‌های محکم و بازی سرسختانۀ نوبی استایلز بود. نوبی استایلز در سال ۱۹۶۰ اولین بازیش را تحت هدایت سر مت بازبی برای منچستر انجام داد . بعدها بازبی او را در دفاع وسط به کار گرفت. او جزئی از تیم ملی انگلستان در قهرمانی ۱۹۶۶ بود، بهترین بازیش در پیراهن تیم ملی به بازی نیمه‌نهایی با پرتغال برمی‌گردد که وی مامور مهار اوزه‌بیوی افسانه‌ای بود. عملکرد بی‌نظیر نوبی در آن بازی اوزه‌بیو را محو کرد و انگلیس با برد پرتغال در نیمه‌نهایی و آلمان غربی در فینال تنها قهرمانی تاریخش را به دست آورد. این اسطوره به همراه منچستریونایتد دو قهرمانی لیگ و یک قهرمانی اروپا به دست آورد. او به همراه سر بابی چارلتون و ایان کالهان تنها انگلیسی‌هایی هستند که هم قهرمانی جهان و هم قهرمانی اروپا را کسب کرده‌اند. هرچند ایان کالهان در فینال جام جهانی بازی نکرد. خوشحالی نوبی استایلز پس از تنها قهرمانی تاریخ انگلستان در جام جهانی، یکی از معروف‌ترین تصاویر تاریخ ورزشی انگلستان است که نوبی در یک دست جام قهرمانی جهان و در دست دیگر دندان مصنوعی‌اش را نگه داشته بود و می‌رقصید.

شمارۀ ۳۶:

مارتین بیوکن

بیوکن در زمان اوفارل به باشگاه آمد و رکورد نقل و انتقالات آن زمان باشگاه را شکست. بیوکن پس از سقوط باشگاه به دسته دو در فصل ۷۳-۷۴ در باشگاه ماند و از ارکان اصلی بازگشت باشگاه به دسته یک بود وی پس از بازنشتسگی سر بابی چارلتون کاپیتان باشگاه شد. تاثیر بیوکن در طول دهۀ ۷۰ را نباید نادیده گرفت، در قهرمانی دستۀ دو و جام حذفی او کاپیتان تیم بود. یک بازیکن درجۀ یک و برجسته در داخل و بیرون زمین. بوچان نزدیک ۵۰۰ بازی برای منچستر انجام داد و به خاطر تسلط و هوشیاری منطقه‌ای بالایی که داشت معروف بود.

شمارۀ ۳۵:

نیکی بات

یکی دیگر از محصولات آکادمی و عضوی از کلاس ۹۲، بات زیر نظر سر الکس فرگوسن به رویایش رسید و ۱۲ سال در میانۀ میدان یونایتد بازی کرد. ۶ قهرمانی لیگ و ۳ قهرمانی جام حذفی از افتخارات او بود. اما بی‌شک مهم‌ترین جامی که به همراه یونایتد کسب کرد قهرمانی دراماتیک اروپا بود که نیکی بات نقشی انکار ناپذیر در کسب آن داشت. پس از محرومیت روی کین و پل اسکولز از حضور در بازی فینال ۱۹۹۹، نیکی بات نقشی اساسی در برد دراماتیک مقابل بایرن مونیخ داشت. وی هم‌اینک مربی تیم رزرو است.

شماره ۳۴

برایان مک‌کلیر

با قیمت ۸۵۰هزار پوند در سال ۱۹۸۷ از سلتیک به منچستر پیوست و پس از جورج بست اولین بازیکنی شد که ۲۰ گل در لیگ به ثمر رسانده است. زنندۀ گل پیروزی بخش سوپرکاپ اروپا مقابل ستاره سرخ بلگراد، بیش از یک دهه برای منچستر بازی کرد، مک‌کلیر در آن سال‌ها به همراه مارک هیوز زوجی مرگبار تشکیل داده بود. از دیگر صحنه‌های به یاد ماندنی او دو پاس گل معروف است. اولی پاس گلش به کانتونا و آن گل چیپ معروف کانتونا و دومی پاس گلش به بکام که از وسط زمین دروازۀ ویمبلدون را باز کرد. در تاریخ ۱۵ آوریل ۱۹۹۷ در مقابل ۱۰۰۰۰ طرفدار تیم سابقش سلتیک و ۴۴۰۰۰ تماشاگر منچستر یونایتد، بازی یادبودی برای وی برگزار شد. او ۴۷۱ بازی برای باشگاه انجام داد و ۱۲۷ گل به ثمر رساند. وی در آکادمی باشگاه مشغول به کار بود که در جولای ۲۰۱۶ به خاطر پذیرفتن شغل در اتحادیۀ فوتبال اسکاتلند، از آن استعفا داد.

 

شمارۀ ۳۳:

یاپ استام

این مدافع هلندی فقط سه فصل در منچستر یونایتد بازی کرد. نقطۀ شروع جدایی او از منچستر یونایتد انتشار کتاب زندگینامه‌اش بود که در آن مطالبی در مورد سرالکس فرگوسن و برخی بازیکنان نوشته بود، انتشار این کتاب، پیشنهاد خوب لاتزیو و مصدومیت جزئی‌اش جرقۀ جدایی یکی از بهترین و کامل‌ترین مدافعان تاریخ فوتبال را از باشگاه زدند، سر الکس فرگوسن بعدها اعتراف کرد که رفتن استام از باشگاه اشتباه بود و حسرت جدایی یاپ استام را می‌خورد. هر چند که در همین زمان کوتاه حضورش هم کیفیت بالایی از خود نشان داد. مدافعی نیرومند و ترسناک که قابلیت پاس‌دادنش زیر سایۀ قدرت‌های دفاعی‌اش نادیده گرفته می‌شد. استام تلفیق کمیابی از سرعت، قدرت و توانایی بازی با توپ بود. وی به همراه منچستر سه قهرمانی لیگ و یک قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا کسب کرد. در سال‌های ۹۸-۹۹ و ۹۹-۲۰۰۰ به عنوان بهترین مدافع لیگ‌ قهرمانان اروپا انتخاب شد. استام که هم‌اکنون مربی ریدینگ است سی و یکمین شاگرد سرالکس فرگوسن است که وارد دنیای مربیگری شده است وی در اولین فصل حضور مورینیو در منچستر یونایتد در مسابقات جام حذفی به همراه تیمش ریدینگ در کسوت مربی به اولدترافورد برگشت. به همراه تیمی که آن را در فصل ۲۰۱۶-۲۰۱۷ از انتهای جدول چمپیونشیپ تا ردۀ سوم بالا کشاند و به پلی آف لیگ برتر رسید ولی در نهایت مقابل هادرسفیلد در ضربات پنالتی شکست خورد و از راهیابی به لیگ برتر جا ماند.

شمارۀ ۳۲:

هری گرگ

یکی از بازماندگان فاجعۀ هوایی مونیخ، که بعضی‌ها او را قهرمان مونیخ می‌نامند، زیرا هری گرگ بعضی از هم‌تیمی‌هایش مانند سر بابی چارلتون و دنیس ویولت و سرمربی اسطوره‌ای باشگاه، سرمت بازبی را از هواپیمای در حال آتش‌سوزی بیرون کشید. گرگ یکی از بهترین دروازه‌بانان تاریخ منچستر است که از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۶ برای باشگاه بازی کرد. در ردۀ ملی هم وی تاثیرگذار بود و در جام جهانی ۱۹۵۸ به عنوان بهترین دروازه‌بان جام جهانی انتخاب شد.

شمارۀ ۳۱:

دنیس وایولت

یکی از دردانه‌های بازبی که از رکورد داران گلزنی‌ در باشگاه است. او نیز از بازماندگان فاجعۀ مونیخ است. در فصل ۱۹۵۶-۱۹۵۷ آقای گل جام باشگاه‌های اروپا شد و سهم زیادی در قهرمانی‌های باشگاه در سال‌های ۵۶ و ۵۷ داشت. وایولت  ۱۷۹ گل به ثمر رساند. مانند بسیاری از سال‌های موفق تاریخ باشگاه، آن سال‌ها هم خط حملۀ منچستر یونایتد از زوجی مرگبار تشکیل شده بود. زوج وایولت و تامی تیلور در خط حملۀ دردانه‌های بازبی از بهترین زوج‌های تهاجمی تاریخ باشگاه است. وایولت پس از فاجعۀ مونیخ از ناحیه سر و صورت جراحاتی برداشت و پس از بهبود یافتن از این مصدومیت‌ها، در فصل ۵۹-۶۰ یکی از رکوردهای باشگاه را با زدن ۳۲ گل در ۳۶ بازی رقم زد  در تاریخ ۶ مارس ۱۹۹۹ در سن ۶۵ سالگی پس از دو سال مبارزه با سرطان از دنیا رفت.

پی‌نوشت: در کامنت‌های بخش قبلی این مطلب تعدادی از دوستان عزیز مطالبی را بیان کردند که لازم است توضیحاتی به خدمتتون عرض کنم:

1. این مطلب برگرفته از سایت تلگراف است، ولی در ترجمۀ آن بعضی نکاتی که احساس شده است در آن مطلب مغفول مانده است اضافه شده و به روز رسانی‌هایی در آن انجام شده مانند بعضی توضیحات بخش یاپ استام و مایکل کریک و یا توضیحات مربوط به عملکرد نوبی استایلز در جام جهانی ۱۹۵۸ و … نکاتی از این قبیل بنابراین این مطلب علاوه بر ترجمۀ کامل اون مطلب بخش‌های اضافه‌تری برگرفته شده از دیگر سایت‌ها داره. مثلا این که استام سی و یکمین شاگرد فرگوسن هست که رو به مربیگیری آورده از آیتم پخش شدۀ برنامۀ فوتبال ۱۲۰ گرفته شده و در کل نوشتن این مقاله کار وقت‌گیری هست که در بندهای بعدی توضیحاتی در این مورد میدم.
2. بعد از اتمام این سری مطالب فایل پی‌دی‌اف آن را در اختیار عزیزانی که دوست دارند یکجا مطلب را داشته باشند قرار خواهم داد.
3. سعی می‌کنم هر روز یک بخش از این مطلب را ترجمه کرده و برای مدیران محترم بفرستم.
4. در پاسخ به دوست عزیزی که از حوصلۀ نویسنده و پنج بخش شدن مطلب انتقاد کرده و خواستار انتشار یکبارۀ این مطلب شدند باید عرض کنم که انجام این کار برای من متاسفانه به دلیل مشغله‌های کاری مقدور نیست و باید عذرخواهی کنم از حضور دوستانی که مشتاق هستند متن کامل رو یکباره بخونند. بهرحال در حد توان سعی خواهم کرد بخش‌های بعدی این مطلب در سه روز آینده آماده بشه.

با تشکر از وقتی که گذاشتید.

Just like the busby babes in days gone by
We’ll keep the red flags flying high