کارشناس MEN، استیوارت متایسن (که سال هاست به تحلیل موضوعات پیرامون منچستریونایتد می پردازد) ، مسائلی که برای سرمربی جدید یونایتد، می تواند چالش برانگیز باشد را آنالیز کرده است، که در این پست عنوان می کنیم.

پایگاه هواداران منچستریونایتد در ایران – درحالی که فن خال با هلند در برزیل به سر می برد، بخش اداری زمین تمرینی کارینگتون در حال غبار گرفتن است.

ازهلند پیش از شروع مسابقات توقع چنین نمایشی در جام جهانی نمی رفت، اما سرمربی جدید یونایتد، تیم قدرتمندی ساخته که به عنوان سرگروه به دور حذفی صعود کرده است و پیش روی هلندی ها به معنای به تعویق افتادن ورود فن خال به منچستر است.

به هر حال حضور او در اولدترافورد تا ماه آینده رخ نخواهد داد.

وقتی فن خال به فصلِ حضورش در تیم ملی هلند خاتمه می دهد و درگیر هدایت یک تیم باشگاهی (که آخرین بار 2011 آن را تجربه کرده) می شود چه چیزی در انتظارش خواهد بود؟

در این جا، به پنج محدوده ی مورد اهمیت و چالش برانگیز برای او در اولدترافورد می پردازیم.

کاپیتانی

بازوبند کاپیتانی پس از رفتن نمانیا ویدیچ به اینترمیلان، در انتظار بازیکن دیگری ست.

اگر دیوید مویس هنوز سرمربی بود، از هم اکنون می توانستیم وین رونی را کاپیتان جدید یونایتد بدانیم.

این راهی ست که رونی در صورت ماندن آن سرمربی اسکاتلندی طی می کرد. اما با شرایط به وجود آمده، در مورد اینکه رونی بتواند نسبت به فن پرسی در این مورد ارجحیت پیدا کند تردید وجود دارد.

RVP با وجود فن خال موفق خواهد بود، همچنان که در زمان حضور فرگوسن در یونایتد و آرسن ونگر در آرسنال چنین بود.

اما با مویس داستان متفاوت بود، و او بدبینی هایی در مورد مصدومیت های این مهاجم هلندی در طول فصل گذشته بروز می داد.

اما این مسائل گذشته است و فن پرسی حالا مرد اصلی فن خال در برزیل است. سرمربی یونایتد فردی را به عنوان رهبر و کاپیتان می خواهد که بتواند به او اطمینان داشته باشد، و چیزی که تاکنون مشهود بوده این است که فن خال با RVP روحیات مشابهی دارند.

رابطه ی کاری این دو مثل کوه محکم است.

مشکلی از این لحاظ که بازوبند به فن پرسی سپرده شود وجود ندارد. تنها سوألی که پیش می آید این است که این موضوع چه تأثیری روی وین رونی و اذهان عمومی می گذارد. مناظره و مشاجره داشتن، می تواند باعث ایجاد یک جرقه و شروع داستان هایی شود که خاطر میلیون ها هوادار یونایتد را آزرده می کند.

شبیه به مویس که در تابستان گذشته، مجبور شد به سوألاتِ رونی درباره ی آینده اش و دغدغه هایی که داشت پاسخ دهد، شاید این اتفاق برای فن خال هم بیافتد.

کلاس 92

وقتی مویس به کارینگتون پا گذاشت، اولین تغییرش خلاص شدن از کادر فنی فرگی یعنی مایک فیلان، رنه میولنستین و اریک استیل بود.

این موضوع وقتی تیم در طول فصل، روند نزولی پیدا کرد واکنش شدید هواداران را در پی داشت. آیا  اوعجولانه عمل کرد؟ آیا نباید حداقل یکی از این افراد که دست پروده ی اسطوره ی باشگاه بودند در تیم می ماندند؟ اما او استیو راند و جیمی لانسدن را به همراه کریس وودز به عنوان مربی دروازه بانان جایگزین کرد.

اگر مویس شروع خوبی با تیم داشت، شاید از یادآوری مکرر بیرون کردن این سه مربی رهایی پیدا می کرد و تبرئه می شد. اما یادآوری نام این سه، مدام برای مویس رخ داد.

فن خال بسیاری از مشکلاتی که مویس با آن ها درگیر بود را نخواهد داشت.

سه عضو کلاس 92 که مربیان موقت تیم در چهار بازی آخر فصل بودند، با آمدن فن خال از کادر فنی تیم اصلی کنار گذاشته شدند و تنها رایان گیگز به عنوان دستیار LvG ابقا شد.

اما هیچ چیزی درباره ی نقش آینده ی دیگر اعضای این گروه، نیکی بات، پل اسکولز و فیل نویل اعلام نشده است.

انتظار می رود بات به عنوان سرمربی زیر 21 ساله ها باقی بماند. اسکولز هم صریحاً گفته که ممکن است نتواند به عنوان یک مربی پاره وقت کار کند و نویل هم وقتی به عنوان مفسر در برزیل حاضر شد با انتقاداتی که درباره اش شد خود را در تاریکی می بیند.

خریدها

تاکنون تنها یک دروازه بان 17 ساله ی صربستانی به نام مانژا میلینکویچ خریداری شده که آن هم قبل از انتصاب فن خال بوده است. سرمربی 62 ساله ی هلندی لیست بازیکنانی که مد نظرش بوده را به مدیر اجرایی تیم، ادد وودوارد داده است، اما تاکنون به هیچ خریدی منتهی نشده است.

قرارداد با لوک شاو، به عنوان مثال، به شکل نگران کننده ای مسکوت مانده است.

این روزها هم که صحبت از خرید آندر هررا می شود که به نظر نمی رسد بتواند رهبری میانه ی میدان یونایتد را بر عهده بگیرد و مشکلات تیم در این پست را رفع کند.

نگرانی و ترس هواداران سرخ ها روز به روز بیشتر می شود. ترس بابت شکستی دوباره و تکرار تابستان ناامیدکننده ی پیش. 12 ماه پیش به اندازه ی کافی بد بود، اما لااقل این خیال و مایه ی تسلی وجود داشت که مویس، به یک تیم قهرمان اضافه شده است.

بسیار خب، این خیال باطل بود، همانطور که مشخص شد و مدافع عنوان قهرمانی از هم پاشید، اما نیاز به خریدهای درجه یک در این تابستان، بسیار حیاتی تر از تابستان 2013 برای وضعیت بحرانی یونایتد است.

تابستان گذشته، به نظر می رسید تنها نیاز تیم به جذب بازیکن در خط میانی است، اما بعد از فصلی شوم، مشخص شد که اکثر بخش های ترکیب یونایتد نیازمند توجه جدی است.

اگر تیمِ سال گذشته نیاز به تکامل داشت، امسال احتیاج به تحول و انقلاب دارد. بدون شک  سرخ ها نیاز به تلاشی مضاعف برای بهبود وضعیت تیم دارند.

فروش ها

به نظر می رسد، چوب های کهنه و مرده ی اولدترافورد، بیش تر از یک جنگل ویران شده است.

بسیاری از بازیکنانی که در فصل قبل عملکردی زیر حد متوسط داشتند، دستمزدهای هنگفتی به جیب می زنند. اگر فن خال اسم های تیک خورده در لیست خریدش را توسط وودوارد به دست بیاورد پس یقیناً می بایست منتظر چندین قربانی باشیم.

الکس بوتنر اولین آن هاست و گفته که از تیم می رود.

امثال اندرسون، کلورلی، اشلی یانگ، نانی و حتی مروانه فلینی، همگی ممکن است با رسیدن فن خال به اولدترافورد، دیگر جایی در منچستریونایتد نداشته باشند.

باز شدن سد برای بچه های جدید

فن خال به توسعه و رشد بازیکنان آکادمی و تولید یک تیم درجه یک از جوانان، مثل کاری که در آژاکس، بارسلونا و بایرن مونیخ  کرد علاقه مند است.

با وجود گیگز که راه را با آوردن جیمز ویلسون و تام لورنس در پایان فصل به تیم اصلی باز کرد، دیگر جوانان یونایتد با رویایی بسیار زنده و امیدوارانه به آینده نگاه می کنند.

جسی لینگارد، نیک پاول و ویلفرد زاها از جمله جوانانی هستند که همگی امیدوارند زمان قرض دادنشان به تیم های دیگر به پایان رسیده باشد و درهای اولدترافورد به رویشان باز شود.