آنچه آموختیم: اورتون ۱-۲ منچستر یونایتد

پایگاه هواداران منچستر یونایتد – منچستر یونایتد در یک رقابت سراسر هیجانی که شانس های گل زنی یکی پس از دیگری ایجاد می شد توانست در نیمه نهایی جام حذفی امارات (Emirates FA Cup) اورتون را شکست دهد. یونایتد در ماه می بازی فینال را در ومبلی برگزار می کند و حریف آنها از برنده ی بازی واتفورد و کریستال پالاس مشخص می شود. آنچه آموختیم :

مروانه فلینی برخی مواقع برمی خیزد!

این بازیکن بلژیکی در نقشی که برای او در این بازی در نظر گرفته شده بود به خوبی ظاهر شد. با وجود بازیکنان زیادی برای انتخاب شدن در پست شماره ۱۰، خیلی راحت می توان گفت که فلینی بهترین نیست اما برابر اورتون او این شانس را داشت و باید گفت که بهترین عملکرد را در این پست از خود نشان داد. فلینی در محوطه چالش بزرگی برای هر تیم است، چه در محوطه جریمه خودی و یا حریف. فلینی یک تهدید بزرگ است، همانطور که در دفاع و حمله نشان داد. او تیم سابق خود را با مشکل مواجه کرد و می تواند در دوران خود در یونایتد به توفیقاتی دست یابد. او در دقیقه ۳۴ بازی بعد از آنکه آنتونی مارسیال توپ را از داخل محوطه جریمه برای او قل داد تبدیل به گل اول بازی کرد. فلینی ممکن است که یک بازیکن با نام بزرگ نباشد، کسی که پیراهن های زیادی به نام او به فروش برسد یا لشکری از طرفداران داشته باشد، اما وقتی با تمام قدرت بازی می کند چالش سختی است که بتوان با او رقابت کرد. ممکن است که بازیکن محبوب هر کسی نباشد اما در روزی چون بازی برابر اورتون، می تواند برخی اوقات به پا خیزد و خود را به گونه ای اثبات کند که نیست. او بارها وقتی در اورتون بود برابر یونایتد بازی کرد و یک چالش بزرگ برای یونایتد بود بخصوص در تساوی ۴-۴ معروف در اولدترافورد.

داوید ده خیا – حقیقتاً یک بازیکن در کلاس جهانی

داوید ده خیا بهترین دروازه بان یونایتد از زمان افرادی چون پیتر اشمایکل و ادوین فن در سار است. او کار خود در یونایتد را در روزهایی مغشوش با به چالش کشیده شدن و وحشت کردن در محوطه جریمه شروع کرد و همچنین مسئولیت باخت مفتضحانه ۶-۱ برابر همسایه های پر سر و صدا را نیز بر دوش می دید. از آن روزها به بعد او پا روی قلبش گذاشت و بسیاری از ضعف های خود را اصلاح کرد. حال آنکه برای سه فصل متوالی بازیکن برجسته یونایتد بود و در دوسال گذشته جایزه بهترین بازیکن باشگاه را برنده شده است، جایزه ای که به نظر در پایان این فصل نیز آن را برنده می شود و او به اولین بازیکنی تبدیل می شود که در سه فصل متوالی برای یونایتد این جایزه را برده است. هر چند او در این فصل آنتونی مارسیال را به عنوان رقیب خود می بیند و حتی ممکن است برخی مارکوس راشفورد را به لیست نامزدهای دریافت این جایزه اضافه کنند اما به نظر من هنوز زود است که این دو با ده خیا رقابت کنند. در این بازی هر چه اورتون به سمت او شلیک کرد تقریباً همگی را داوید خنثی کرد، دو بار از گلزنی روملو لوکاکو در ده دقیقه ابتدایی نیمه اول جلوگیری کرد و با تمام مهاجمین اورتون در طول مسابقه درگیر شد. در نیمه دوم یک پنالتی به اشتباه علیه تیموتی فوسو منساح اعلام شد که ده خیا آن را مهار کرد و به موجب آن از حلق آویز کردن هم تیمی خود جلوگیری کرد. تنها چیزی که از ده خیا توانست بگذرد گل به خودی کریس اسمالینگ بود، که مایه افسوس است ولی همین اتفاق نیز توسط آنتونی مارسیال با حمله دقیقه پایانی اصلاح شد. بدین ترتیب بار دیگر یونایتد در ومبلی در بازی فینال روز شنبه ۲۱ می ۲۰۱۶ بازی خواهد کرد.

وین رونی واقعاً در خط هافبک بهتر بازی می کند.

از زمانی که وین رونی از مصدومیت برگشته، او در نقش یک هافبک بازی ساز ظاهر می شود، حتی گاهی اوقات به عنوان یک بازیکن شماره ۱۰ و یا یک هافبک دفاعی. این فصل یک ناامیدی بزرگ برای وین رونی بوده، جاییکه تنها ۱۴ گل به ثمر رسانده است و این گل ها همگی قبل از مصدومیت او اتفاق افتاده است. اوج گرفتن مارکوس راشفورد هنگامی اتفاق افتاد که رونی در حاشیه قرار داشت، اتفاق خوبی که برای باشگاه افتاد و اکنون کاپیتان به پست هافبک بازیساز برده شده و در حال حاضر آنجا بسیار خوب می درخشد. یونایتد در این فصل با مصدومیت های زیادی در میانه میدان دست و پنجه نرم کرد و آنقدر بازیکنان با تجربه در ترکیب تیم وجود نداشت که در فاصله اندک بازی ها آنجا را پر کند. فصل گذشته، رونی به عنوان هافبک دفاعی به کار گرفته می شد و این درست زمانی بود که یونایتد با مصدومیت های زیادی در میانه میدان دست و پنجه نرم می کرد؛ بهترین پست برای او نبود اما با عملکرد او مبتنی بر توانایی و تجربه، در پایان بازی مشخص می شد که بازی دادن به رونی در آن پست بهتر از بازی دادن به بازیکنان کم تجربه است که ممکن بود یونایتد را با مشکلات بیشتری مواجه کند. رونی موتور محرک یونایتد در بازی روز گذشته بود، کسی که می تواند نقش اسکولز در میانه میدان را بازی کند و کسی که می تواند در این پست پیشرفت کند. آینده تیم با قرار گیری رونی در میانه میدان روشن است، او می تواند از فواصل دور شوت زنی کند و رکوردی که در حال حاضر در اختیار سر بابی چارلتون است را بشکند.

فینال جام حذفی

زمان زیادی می گذرد از وقتی که شما واژه های “فینال جام حذفی” و “منچستر یونایتد” را با هم یکجا به کار برده اید. نه سال از ۲۰۰۷ می گذرد که برابر چلسی شکست خوردند و دو بار نیز در نیمه نهایی قرار گرفته بودند که هر دو بار را با شکست برابر اورتون و منچستر سیتی از گردونه رقابت حذف شدند. هر یک از واتفورد یا کریستال پالاس از آن سمت بالا بیایند، یونایتد باید این عنوان را ببرد و بدون هیچ توهینی به این دو تیم می تواند این کار را انجام دهد. این فرصتی برای یونایتد است که پس از دوران سر الکس فرگوسن اولین جام خود را برنده شوند و ۵۰% شانس انجام این کار را دارند. جام حذفی عنوانی است که هیچ یک از بازیکنان فعلی یونایتد آن را برنده نشده است، مایکل کریک و وین رونی هیچ گاه آن را برنده نشده اند؛ چیزی که می تواند در چهار هفته آینده تغییر کند. حال یونایتد به تمرینات خود برای صف آرایی هفته آینده برابر لستر سیتی در اولدترافورد آماده می شود؛ مسابقه ای که در آن برای پیروزی برابر نامزد اصلی قهرمانی این فصل صف آرایی می کنند و تلاش می کنند که کمبود های این فصل را حداقل با قرار گیری در مکان چهارم جبران کنند، چیزی که در حال حاضر غیر ممکن به نظر می رسد اما دور از دسترس نیست. بجنبید بچه ها …