آنچه آموختیم: لستر سیتی ۱-۲ منچستر یونایتد

پایگاه هواداران منچستر یونایتد – نهایتاً پرده ها کنار کشیده و فوتبال واقعی به نمایش گذاشته شد. اولین قهرمانی ژوزه مورینیو در منچستر یونایتد، وی را در کنار دیوید مویس از حیث کسب جام ها قرار داد (تک جام خیریه)، امیدوار باشید که سرنوشت سرمربی قبلی تکرار نشود! شاید یک بازی دوستانه پر اهمیت محسوب می گردید؛ در ادامه به نکاتی از این بازی می پردازیم:

کریس اسمالینگ همکاری جدید دارد.

شاید روزهای ابتدایی برای بازیکن تازه وارد باشد، اما نشانه هایی در بازی بود که حداقل وعده ی استعدادی مطلق می داد. هنگامیکه به رقیبان گذشته ی پیش روی وی شامل لیونل مسی، لوئیس سوارز و کریستیانو رونالدو نگاهی بیاندازیم، جیمی واردی در برابر آنها کمتر به چشم می آید. اما هنوز آنها انگشت شمار محسوب می شود و تعداد دفعات انگشت شماری در این بازی با خطر روبرو شد. شاید تنها یکی دو بار بود که بازیکن لستر در درگیری برنده شد؛ اما در اکثر مواقع بازی این اریک بیی بود که با قدرت، سرعت و زمان بندی عالی خود مهاجم حریف را مغلوب خود کرد. همچنین او قدرت ذهنی دارد (اشاره به فیل جونز). هنوز زود است اما به نظر می رسد که یونایتد بالأخره یک بازیکن واقعی در ترکیب خود دارد.

پل پوگبا در میانه میدان نیاز است.

مروانه فلینی همچنان به عنوان یکی از یازده نفر اصلی انتخاب می شود. هنوز با این موضوع در حال کنار آمدن هستم؛ مایکل کریک حداقل در یکی دو مورد کاربرد دارد و حداقل از توانایی های فوتبالی خود استفاده می کند اما فلینی هیچ! واقعیت این است که بیشترین حضور وی در بازی به موضوع پر حاشیه و بحث پاس گل او به واردی است که تنها چیزی است که از تلاش وی در بازی می توان گفت. کریک درخشان بازی نمی کرد. کمبود سرعت وی با نبود بازیکن سرعتی در کنار وی کاملاً مشخص بود (آندر هررا بیشتر زمان بازی را بر روی نیمکت بود). از اینکه کسی مثل هررا یار کناری وی باشد ناراحت می شوم، پس آمدن پوگبا به کریک کمک می کند که فشار از روی وی برداشته شود. شخصاً علاقه مند به دیدن پوگبا و هررا برابر بورنموث هستم.

چهار نفر هجومی

آنتونی مارسیال خوب بود، جسی لینگارد یک گل فوق العاده به ثمر رساند، زلاتان ایبراهیموویچ علی رغم بازی ناامید کننده توانست گل پیروزی بخش را به ثمر برساند و در نهایت ساده است، وین رونی به پایان رسیده است. او قدرت کنترل توپ اول یا هیچ چیز دیگر در خود ندارد. او همه چیز را در یک سوم نهایی از بین برد (در کنار خط هافبک ضعیف) و تقریباً عملکرد سه نفر دیگر را بی فایده کرده است. اینکه چرا مخیتاریان از ابتدا بازی نکرد و یا زودتر به میدان نیامد هنوز برای من بی پاسخ است. او قطعاً بهتر می تواند فاصله با ایبراهیموویچ را با خطوط عقب تر اتصال دهد و آن فضا را پر کند. این اتفاق به کمک والنسیا و شاو انجام شد، اما برخی چیزها باید تغییر کند.

نتیجه گیری

این تنها یک بازی جام خیریه بود، اما این یک جام است و کمتر از آن نیست! این در برابر اهداف بزرگ چیزی نیست اما می تواند به عنوان یک کنشگر (کاتالیزور) برای ادامه ی رقابت ها باشد (هر چند برای دیوید مویس این اتفاق نیافتاد). گل جسی لینگارد واقعاً استثنایی بود و بیشتر از گذشته برای بازیکنی که به طرز فجیعی دست کم گرفته شده (underrated)، احترام بیشتری ایجاد شد. آنتونیو والنسیا یک پاس گل مهیا کرد، و دقیقاً کاری بود که او بهتر از هر کاری انجام می دهد و من ماه هاست که این را با فریاد از او می خواهم. با بازی دادن وی، او بیشتر و بیشتر از قبل پاس گل می دهد. بازی نکردن مخیتاریان من را نگران نکرده است، اما نشان داده شده که بازیکنی با استعداد وی قطعه ی گمشده ی پازل تیم محسوب می شود.