پایگاه هواداران منچستر یونایتد – به قدر کافی درخشان نبوده است که آوازه آن کل جهان را در بر بگیرد، اما پیشرفت های محسوسی در هفته های گذشته ایجاد شده است. در ادامه به نکات بازی در برابر وست برومویچ آلبیون می پردازیمک

۵ کلین شیت پیاپی

این داستان جدیدی نیست.  هنگامیکه یونایتد تیم برتر میدان است، چه چیزی برای انتقاد و سرکوفت زدن وجود دارد؟ تمام توجهات به جای توجه به عدم ایراد و نقص در خط دفاعی به کم بودن گل های به ثمر رسیده تیم معطوف است، و این یک رفتار غیر منصفانه نسبت به بازیکنان عقب زمین است. آنها به ندرت با مشکلی برخورد می کنند ولی این عمدتاً به دلیل عملکرد خود آنها است. کریس اسمالینگ و دالی بلیند بار دیگر پس از بازی با آرسنال به عنوان یاران اصلی خط دفاعی انتخاب شدند، بین این دو درک متقابلی وجود دارد که آنها را غیر قابل شکست جلوه می دهد. مارکوس روخو بازیکنی عالی برای جانشینی بازیکن مصدوم، لوک شاو، است. او با بازی خوب خود باعث شده است که تیم متوجه نبود بازیکن جوان و با استعداد خود نشود و از سمت چپ خود احساس نگرانی نکند. اشلی یانگ در وظیفه جدید خود به خوبی عمل می کند، برای بازیکنی که ذاتاً دفاع راست نیست، جاییکه در گذشته به عنوان نقطه ضعف تیم شناخته می شد، این پست بیش از یک مسئولیت ساده است. ممکن است که پنج کلین شیت پشت سر هم چیزی نباشد که افراد در مورد آن صحبت بکنند، اما این چیزی است که اول از همه به ذهن من می رسد.

آینده روشن است.

شما نمی توانید به اولین بازی کمرون بارتویک-جکسون به عنوان یک پروسه بلند مدت نگاه کنید، چون که آن قطعاً یک اتفاق موقتی بوده است. اما این باعث می شود که انگیزه غیر قابل وصفی به بازیکنان جوان تیم داده شود. در این قسمت در مورد آنتونی مارسیال و جسی لینگارد و تأثیر و پیشرفت آنها صحبت می شود. استفاده از مارسیال به عنوان مهاجم نوک دقیقاً چیزی است که یونایتد در خط حمله بدان احتیاج دارد. او خطرات بیشتری نسبت به وین رونی با استفاده از سرعت، حقه ها و هوش بالای خود ایجاد می کند. گرفتن پنالتی نشان از استفاده از همه موارد بالا در محوطه جریمه است. پس از آن نوبت به جسی لینگارد می رسد، این بازیکن به دنبال موفقیت است و کاری است که در حال حاضر آن را انجام می دهد. او گل خود را به زیبایی به ثمر رساند و تهدید جدی و دائمی برای مدافعین حریف بود، همچین اولین موقعیت گل او به خوبی توسط جانی اونز برگشت داده شد. سرعت او چیزی است که ممفیس هیچ موقع نتوانست برای تیم به ارمغان آورد. لینگارد به یکی از بال های تیم تبدیل شده است و کاملاً لیاقت تمامی تحسین هایی که از او می شود را دارد.

یونایتد خلاق

در میانه هفته، داستان کاملاً مشابه بود. تیم مخالف با ۹ بازیکن دفاع می کرد و امید می رفت که یونایتد با فشار بیشتر سد دفاعی آنها را بشکند. هم در بازی با آلبیون و هم در برابر زسکا، موقعیت های خوبی خلق شد. در نیمه اول ۶ موقعیت براساس آمار و در نیمه دوم ۲ گل و چندین موقعیت خطرناک دیگر ایجاد شد. خیر! این یک فوتبال هیجان انگیز سراسر حمله نبود، اما تقریباً غیر ممکن است وقتی تیم حریف ۹ نفره دفاع می کند بیش از این موقعیتی خلق شود. برای بسیاری از افراد این کافی نیست، اما تعداد موقعیت های ایجاد شده و میزان مالکیت توپ در نیمه حریف، باعث نمی شود اعتراضی از جانب من صورت بگیرد.

نتیجه گیری

شنبه با ناله کردن از ترکیب تیم شروع شد و با اقبال عمومی پایان یافت. این سخت است که ببینیم یونایتد در صدر قرار ندارد، اما این تیم با صدر جدول تنها ۲ امتیاز اختلاف دارد. ممکن است که نوامبر باشد، اما ریتم و آهنگ صحیحی در بازی تیم احساس می شود که قطعاً در ادامه بهتر خواهد شد. وین رونی باز هم بهتر به نظر می رسید و در همکاری با مایکل کریک و باستین شواین اشتایگر به خوبی با حریفان در دو بازی گذشته مقابله کرده است. این مطلوب خواهد بود اگر هررا بازی کند، اما قطعاً روزی دیگر این اتفاق خواهد افتاد. ۳ امتیاز دیگر در ۲۳مین برد خانگی زیر نظر لوئیس فن خال و قرار گیری در موقعیتی قوی پیش از بازی های ملی؛ خوشا به سعادتمان! این بازی به مذاق همه خوش نخواهد آمد، اما ما در این بازی برنده شدیم، پس سعی کنید کمی از آن لذت ببرید.