اختصاصی پایگاه هواداران منچستریونایتد در ایران – فکر می کنید اگر اکنون خبری به نقل از روزنامه سان روی خروجی این سایت و یا هر سایت دیگری برود بارز ترین واکنش بازدیدکنندگان چه خواهد بود؟ بله درست است، بسیاری از خوانندگان صحت خبر را مورد ابهام قرار می دهند. این ابهام زیاد بی راه نیست چون از ابتدای فصل نقل و انتقالات سال 2006 تا کنون، حدود 79 درصد از اخبار نقل و انتقالاتی که منبعشان خبرهای سان بوده است به واقعیت تبدیل نشده اند. ولی چرا هنوز هم سایت های خبری دنیا از این منبع استفاده می کنند؟ جواب ها زیادی وجود دارند.

شاید برخی از شما نام روپرت مرداک را شنیده باشید. او در سال 1969 روزنامه سان را خریداری کرد. فعالیت رسانه ای او از اینجا شروع نشده بود و به اینجا هم ختم نشد. نام او با بسیاری از رسانه های خبری انگلیس، اروپا و جهان از قبیل Times، Fox و Sky Italy  پیوند خورده است.

اما بسیاری از ما وقتی با مرداک آشنا شدیم که خبر رسوایی بزرگ رسانه های خبری انگلیس و گروه نیوز کورپوریشن دنیا را تکان داد. رسوایی که تا بالاترین مقامات سیاسی انگلیس را نیز درگیر خود کرد. ماجرا از شنود مکالمات تلفنی گرفته تا پرداخت رشوه های کلان را شامل می شد. فکر می کنید کارمندان گروه رسانه ای مرداک رشوه می دادند تا خبر دروغ چاپ کنند؟ واضح است که اینگونه نیست.

حوزه ورزش هم از دیگر حوزه ها جدا نیست. فرض کنید خبر مربوط به مذاکره مخفیانه یک بازیکن با تیمی دیگر منتشر می شود. بر اساس قانون، مذاکره بازیکنی که قرارداد دارد با تیم های دیگر مجاز نیست. پس چرا هرگز این بازیکنان از روزنامه های منتشر کننده خبر شکایت نمی کنند؟ دلیل این است که در صورتی که خبر صحت داشته باشد دادگاه حکم به نفع روزنامه خواهد داد. همان اتفاقی که بین مرداک و برلوسکونی پیش آمد و مرداک در دادگاه پیروز شد.

شاید بپرسید اگر روزنامه ای خبرهای خود را از طریق شنود و رشوه بدست می آورد چرا آمار اشتباه بودن خبرهای این روزنامه تا این حد بالاست؟ با مثالی می توان به پاسخ رسید. در مورد ماجرای پیوستن ادن هازارد به چلسی، سان و روزنامه های امثال سان خبر از انتقال قریب الوقع او به منچستریونایتد می داند. زیرا مبلغی از سوی هر دو باشگاه به تیم فرانسوی پیشنهاد داده شده بود، تیم فرانسوی با جدایی بازیکن موافقت کرده بود. تا اینجا شرایط مساوی است. وقتی منابع نزدیک به بازیکن به خبرنگاران خبر می دهند که هازارد قصد دارد به منچستریونایتد بپیوندد، روزنامه ای مثل سان هم به قاطعیت خبر انتقال این بازیکن را روی خروجی خود می برد. چون منچستریونایتد پیشنهادی داده است، باشگاه لیل موافقت کرده است و بازیکن نیز مقصدش را انتخاب کرده است. تا اینجا همه چیز عالیست و مسئولان روزنامه نیز به خود می بالند که اخبار نابی را منتشر کرده اند. ولی ناگهان با قهرمان شدن چلسی در لیگ قهرمانان ورق برمیگردد. روزنامه سان خبری دیگر چاپ می کند: هازارد با چلسی به توافق رسید!

پیوستن هازارد به چلسی بر خلاف تصور بسیاری از ما باعث کاهش اعتبار سان نمی شود چون در آن برهه زمانه هازارد قصد داشته به منچستر برود و سان هم این خبر را منتشر کرده است. اگر با گذشت زمان نظر هازارد در مورد تیم جدیدش تغییر کرده است، باعث نمی شود که صحت خبر قبل روزنامه نقض شود. این ماجرا تنها وقتی برای ما روشن شد  که خود هازارد آنها را به زبان آورد.

خبرنگاران در هر جای دنیا برای رسیدن به خبرهای ناب به هر کاری دست می زنند و به راحتی نمی توان از هر خبری گذشت. همانگونه که زمانی که همه برای اعلام رسمی پیوستن تیاگو به منچستر شمارش معکوس را آغاز کرده بودند یک خبرنگار در یک رادیو اسپانیایی مدعی شد که یکی از نزدیکان تیاگو به او گفته است تیاگو به بایرن می رود و ساعاتی پیش پس از چند روز این خبر رسما اعلام شد. یا همان گونه که چند خبرنگار مدعی شدند به صورت مخفیانه وارد یکی از اتاق های سری باشگاه رئال مارید شده اند و لباس های چاپ شده شماره 11 رئال را با نام بیل دیده اند. خبرگزاری ها می توانند همانند سان و یا آن رادیو اسپانیایی با توجه به شواهد و اطلاعات خبرنگاران خود خبرهایی بدهند که ممکن است بخش زیادی از انها به وقوع نپیوندد و یا می توانند همانند بی بی سی و اسکای اسپورت تا قطعی شدن خبر در مورد آن سکوت کنند.

خبرگزاری هایی مثل بی بی سی که آمار صحت خبرهایش بسیار بالاست منبع خبری نیست زیرا بسیار کم پیش می آید که خبری برای اولین بار در این شبکه منتشر شود و اکثر اوقات خبر ها به نقل از منابع دیگر مطرح می شوند. از بین منابع ایجاد کننده خبر همانند سان، میرور، گاردین و امثال این خبرگزاری ها که بسیاری از خبر های مربوط به نقل و انتقالات بازیکنان برای اولین بار در انها منتشر می شود  و مورد استفاده روزنامه ها  و سایت های دیگر قرار می گیرند، رکورد و گاردین با 33 درصد به وقوع پیوستن خبر معتبرترین منبع خبری انگلیسی می باشند. در اروپا معتبر ترین منابع خبری نقل و انتقالات گازتا با 37 درصد و بیلد با 28 درصد به وقوع پیوستن انتقال بوده اند. این آمار تفاوت چشم گیری با نشریه سان با 21 درصد و میرور و میل با 20 درصد به وقوع پیوستن انتقال، ندارد. پس نمی تواند خبرگزاری همچون بیلد و گاردین را خیلی معتبر تر از سان دانست. باید به این نکته نیز توجه شود مجموع خبر هایی که توسط هر کدام از روزنامه های سان، میرور و میل مطرح می شود چندین برابر روزنامه ای چون گاردین یا ایندپندنت است.

بنده در این نوشتار انتشار اخبار به روش های غیرقانونی از سوی غول های رسانه ای را تائید نمی کنم و همچنین منکر انتشار اخبار کذب به جهت کسب درآمد توسط برخی روزنامه ها و خبرگزاری ها نیستم. بلکه هدف بنده این بود که بگویم اگر خبری به نقل از یک خبرگزاری  مطرح می شود به معنی قطعی شدن یک انتقال نمی باشد و همچنین نمی توان به کل آن را رد کرد و به واسطه مطرح شدن آن در روزنامه ای نظیر سان آن را نادیده گرفت. تمام آمار مطرح شده مربوط به ابتدای فصل نقل و انتقالات تابستانی سال 2006 تا کنون و به نقل از سایت Footbal Transfer League بوده است. این آمار اخباری را شامل می شود که به صورت اختصاصی و برای اولین بار توسط آن خبرگزاری ها مطرح شده اند.