پل اینس در مصاحبه ای به شرح مسائل مختلف دوران حضورش در منچستر یونایتد پرداخت.

.

.

.

.

.

.

.

.

پایگاه هواداران منچستر یونایتد در ایران – پل اینس ، بازیکن سالهای دور منچستر یونایتد ، اذعان می کند که همواره بازی کردن برای منچستر یونایتد از آرزو های وی بوده است.

.

پل اینس بی شک دوران فوتبالی بسیار موفق تری را نسبت به اکثر بازیکنان انگلیسی هم عصر خود داشته است . او علاوه بر اینکه زمانی کاپیتان تیم ملی انگلیس بوده است ، منچستر یونایتد را در راه کسب عناوین مختلف قهرمانی همراهی کرده است و قبل از آنکه رو به مربیگری بیاورد موفق به بازی کردن برای تیم ایتالیایی اینتر میلان شده است.

.

قبل از پیوستن به منچستر یونایتد ، اینس یک بازیکن کلیدی برای وستهام به شمار می رفت تا اینکه سر الکس فرگوسن باشگاه را برای جذب وی ترغیب کرد :

.

” فرگی خیلی با من مهربان بود . او آنقدر که به بازیکنان سخت می گرفت با من برخورد نمی کرد.”

.

“من اولین بار او را در یک هتل ملاقات کردم. او آنجا نشسته بود ، کت و شلوار پوشیده بود ، یک فنجان چای در دست داشت و من نمیتوانستم باور کنم به همراه الکس فرگوسن ، سر مربی منچستر یونایتد ، در یک اتاق هستم. این همیشه برای من یک رویا بود که برای منچستر یونایتد بازی کنم.”

.

“برایان رابسون الگو ی من بود. من همیشه می خواستم که سبک بازی هم را به او نزدیک کنم که البته هرگز به آن سطح نرسیدم. پس داشتن این شانس که در منچستر یونایتد بازی کنم برایم فوق العاده بود.”

.

” فرگوسن برای مربیگری زیاد خودش را به زحمت نمی انداخت. بیشتر کار ها بر عهده ی برایان کید و یا آرچی ناکس بود. او در دفترش می نشست و از پنجره ی بزرگ اتاقش ما را تماشا می کرد و اگر کسی کار اشتباهی می کرد او به پنجره اش می کوبید و آن موقع همه ی ما میدانستیم که مشکل بزرگی در انتظارمان است.”

.

” ما فقط در روز های پنجشنبه فرگی را در تمرینات می دیدیم و بعد از آن نیز شاید جمعه صبح ها در حالی که همیشه آن کلاه کوچک و پشمی و بامزه را بر سر داشت.”

.

” ولی شنبه ها قلمرو ی فرمانروایی او بود. این زمانی بود که شما واقعا او را می دیدید. اگر ما هر روز فرگوسن را در تمرینات می دیدیم ، امکان نداشت چنان تاثیر بالایی روی ما بگذارد. این بسیار خاص بود که او در بین ما می آمد ‘پیر مرد اینجاست ، مواظب خودتون باشید'”

.

” ما تیم فوق العاده ای داشتیم. بسیاری از شخصیت های برجسته در تیممان بودند ، من ، رابسون ، کین ، اشمایکل ، بروس ، کانتونا ، بازیکنانی با غرور بالا و عقیده ها و افکار متفاوت. من با روی کین جر و بحث می کردم ، کین با اشمایکل بحث می کرد ، اشمایکل هم با بروس مشاجره می کرد و بعد همه ی ما در حال فریاد زدن بودیم.”

.

” ولی صدای فرگی چیزی بود که بلند تر از همه شنیده می شد و به حساب می آمد. ما همه از بزرگان بودیم و به ناگاه او وارد می شد و همه ی ما مثل بچه ها می شدیم. حضور فرگوسن تاثیر فوق العاده ای داشت. او ‘ یک مرد’ بود “

.