پس از بازی درخشان شیاطین سرخ در برابر کلاب بروخه شاید کمتر کسی انتظار این را داشت که یونایتد در برابر نیوکاسل به سادگی متوقف شود. یونایتد در بازی در برابر نیوکاسل بیشتر دقایق را با بازی خوبی پیگیری میکرد و شانس های زیادی را خلق کردند ولی در ضربه ی آخر بی دقت بودند و همین موضوع باعث از دست رفتن امتیاز شد. هرچند علی رغم این تساوی , بازی یونایتد در برابر نیوکاسل را میتوان بهترین بازی شیاطین سرخ در لیگ برتر تا اینجا به شمار آورد ولی هنوز مشکلاتی در تیم به چشم میخورند.

پایگاه هواداران منچستریونایتد در ایران:

تنها تغییری که در ترکیب تیم برای بازی با نیوکاسل رخ داده بود جابه جایی کریک و شواین اشتایگر بود. شواینی در این بازی از ابتدا در زمین حضور داشت.

نکات مهم بازی:

– یونایتد در ضربات آخر بی دقت بود

– حملات یونایتد همراه با سرعت زیادی بود و از همین رو شواینی گزینه ی بهتری برای بازی در کنار اشنایدرلین بود تا کریک.

– شواین بیشتر به سمت جلو حرکت داشت و توپ را تا حدودی بهتر از مایکل کریک به بخش جلویی تیم منتقل میکرد و همین موضوع باعث شده بود تا یانوزای بتواند با خیال راحت تری به رونی نزدیک تر بازی کند.

– بازی میترویچ مهاجم نیوکاسل دفاع یونایتد را چندین بار به هم ریخت

– بازی یونایتد از زمانی که شواینی با کمی مصدومیت جزیی مواجه شد بدتر شد و نتوانستد ارتباط خط میانی و حمله را حفظ کنند و با به زمین  آمدن کریک این روند بهودی نیافت.

–  بازی در سیستم ۴-۱-۴-۱ توسط نیوکاسل مشکلات زیادی را برای حملات یونایتد به وجود آورد.

شروع سریع و قدرتی بازی:

یونایتد بازی را همانند بازی قبلی در برابر کلاب بروخه با حملات متعدد و خوب شروع کردند. مورگان اشنایرلین و شواینی در خط میانی یونایتد توانستند موقعیت های خوبی را در ابتدای بازی برای یونایتد خلق کنند. اشنایدرلین که در نقش هافبک دفاعی بازی میکرد توانست توپ های زیادی را مهار و برای حملات یونایتد آماده کند و همین امر باعث شد تا بتواند عقب تر بازی کند در حالی که در حملات یونایتد نقش مفیدی را ایفا میکرد. وقتی که کریک در کنار اشنایدرلین بازی میکند هر دوی این بازیکنان سعی میکنند تا در یک موقعیت یکسان بازی کنند و همین باعث میشود که ارتباط خط حمله و دفاع تیم با مشکل روبرو شود.  در بازی در برابر کلاب بروخه این یانوزای و ماتا بودند که با بازی عقب تر از حالت عادی خودشان به تیم کمک کردند تا در ارتباط میان خط های دفاعی و میانی و حمله مشکلی پیش نیاید. در بازی استون ویلا نیز مشاهده کردیم که مورگان اشنایدرلین در نقش یک هافبک “باکس تو باکس” ظاهر شده بود و خودش ارتباط میان خط میانی و حمله را تامین میکرد که این امر یونایتد را با مشکلاتی در امر دفاعی مواجه کرده بود چرا که او در حرکت های رو به جلو دیر اقدام میکرد و همچنین زمانی به سمت عقب حرکت میکرد که استون ویلا را توپ را به دست آورده بود که این مورد برای یونایتد مناسب نبود.

زمانی که شواین اشتایگر در کنار اشنایدرلین بازی میکند شواینی در خط های جلوتر بازی میکند و در حملات یونایتد شرکت میکند و این امر به اشنایدرلین کمک میکرد که عقب تر بازی کند و در نقش خودش بازی کند.همچنین از بازی خوب شواینی در تغذیه ی مهاجمین و بازیکنان کناری یونایتد نمی توان به سادگی گذشت. او با اعتماد به نفس و همچنین با تخصص بیشتری میتواند در کارهای تهاجمی شرکت کند. در بازی های این فصل دیده ایم که اشنایدرلین به سادگی میتواند خط میانی حریف را به عقب براند تا جایی که با وین رونی هم راستا شوند و همچنین شواینی میتواند جلوتر بازی کند و ارتباط بهتری میان خط میانی و حمله ایجاد کند در حالی که حضور کریک  و اشنابدرلین در کار هر دوی این بازیکن مشکلاتی را ایجاد میکند و ارتباط بازیکنان کمتر میشود.

در تصویر زیر میتوانید موقعیت بازی اشنایدرلین و شواینی را مشاهده کنید. همانطور که میبینید این دو توانسته اند تا خط میانی نیوکاسل را به عقب برانند

ماتا و یانوزای نقش های خودشان را بازی کردند.

بازی رو به عقب ماتا و همچنین بازی جلوتر شواینی این قابلیت را به عدنان یانوزای میداد که بتواند به راحتی به جلو برود  و نزدیک به رونی به بازی بپردازد. هرچند عدنان بازی خوبی را پشت سر نگذاشت و توپ های زیادی را از دست داد و نتوانست توپ های لازم را برای رونی تامین کند ولی بازی جلوتر او این قابلیت را به رونی میداد که با مشکلات کمتری به خط دفاعی نیوکاسل بزند و جلوتر برود. البته نباید از نقش یانوزای در تامین سرعت لازم در ضد حمله های یونایتد صرف نظر کرد. او توانست با قدرت توپ گیری و سرعت خودش موقعیت های خوبی را برای یونایتد فراهم کند ولی در ضربات پایانی دقت لازم دیده نشد.

مصدومیت جزیی شواینی و تغییر سیستم بازی

در ۲۰ دقیقه ی ابتدایی بازی دیدیم که یونایتد به سرعت با توپ به سمت جلو حرکت میکرد و نیوکاسل را به طور کامل زمین گیر کرده بود ولی پس از اینکه شواینی ضربه ای را در دقیقه ی ۲۱ خورد و کمی احساس ناراحتی میکرد مشکلات یونایتد شروع شد. شواینی دیگر به سمت جلو حرکت نمیکرد و همین امر باعث شد که فاصله ی میان خط میانی و حمله ی شیاطین سرخ بیشتر شود. در واقع با این اتفاق شواینی در نقش کریک بازی کرد و همان گسستگی که بالاتر اشاره شد را میشد در میانه ی زمین مشاهده کرد.

این مشکل یونایتد زمانی بدتر شد که نیوکاسل با تغییر سیستم از ۴-۴-۲ به ۴-۱-۴-۱ با یک هافبک دفاعی به بازی پرداخت. به این صورت آنیتا با بازی در نقش هافبک تدافعی زمان و فضای در اختیار هافبک های یونایتد را کاهش داد و باعث گسستگی در حملات یونایتد شد.

از دقیقه ی ۵۹ به بعد کریک به جای شوانی به زمین آمد ولی به خاطر موقعیتی که کریک بازی میکرد مشکل یونایتد برطرف نشد ولی به یونایتد کمک کرد تا از کریک برای استفاده ی بهتر در خط دفاعی استفاده کنند.

سانتر یا بازی بدون سانتر؟

پس از دقیقه ی ۲۰ همانطور که گفته شد یونایتد در انتقال توپ از میانه ی میدان به مشکل خورد و همین باعث شد که توپ را به کناره ها ببرند و از سانتر ها استفاده کنند. یونایتد در این زمینه نشان داد که چندان خوب نمی تواند عمل کند و بدون فلینی با توجه به میانگین قدی پایین تیم مشکلاتی در استفاده از سانتر ها خواهد داشت.

پس از شروع شدن مشکلات خط میانی یونایتد , این نیوکاسل بود که از میانه ی میدان بهره برد و با استفاده از مهاجم فیزیکی خودشان میترویچ مشکلات زیادی را برای خط دفاعی یونایتد ایجاد کردند و حتی یک بار توانستند تیر دروازه ی یونایتد را به لرزه در بیاوردند

نتیجه گیری:

یونایتد بازی را خوب آغاز کرد و همچنین مشخص شد که شواینی بازیکن بهتری برای بازی در کنار اشنایدرلین به حساب می آید چرا که میتواند توپ را از وی دریافت کرده و با بازی رو به سمت جلو یونایتد را در حملات کمک کند ولی پس از مشکل مصدومیت جزیی شواینی یونایتد نتوانست بازی هجومی خودش را حفظ کند ولی در عوض توانست در دفاع بهتر عمل کند.یونایتد باید از کسب این تک امتیاز خرسند باشد ولی اگر کمی در ضربات نهایی با دقت بودند میتوانستند ۳ امتیاز کامل را به دست بیاورند.