بازی بعدی در ورزشگاه سن جیمز پارک بسیار مهم است اما نوع بازی های منچستر یونایتد مرتب در حال تغییر بوده است و آنها در روز یکشنبه، به شدت به پیروزی نیاز دارند.

سر الکس فرگوسن از باخت 3-0 منچستر یونایتد مقابل نیوکاسل در ورزشگاه سنت جیمز پارک در ژانویه 2012 ، ناراحت است.
روبرتو مانچینی که از پیروزی منچستر سیتی در مقابل فولهام خوشحال بود، چرا که پس از یک سری تساوی های نا امید کننده سیتی به پیروزی رسید و او نمی خواست بعد از آن تساوی ها با قهرمان بوندس لیگا، بوروسیا دورتموند، روبرو شد.

مربی منچستر سیتی گفت :
“این مهم بود که ما دوباره پیروز شدیم، در حالی که چنین بازی بزرگی در پیش داریم.”

سر الکس فرگوسن، احتمالاً احساس می کند که همان مسئله در مورد برد منچستر یونایتد نیز وجود دارد، اگر او به درستی تیم را هدایت نمی کرد، پیروزی بر کلوژ ممکن نبود. بعضی از مدافعان یونایتد بازی خوبی انجام ندادند و روش معمول بازی خود را در استفاده از عرض زمین برای حملات محدود که با تکیه بر پاس های وین رونی برای عبور از دفاع های رومانیایی بنا شده بود، اجرا کردند، اما زمانی که رابین ون پرسی به خوبی، دوتا از بهترین ها پاس های رونی را تبدیل به گل کرد، بازیکنان فرگوسن توانستند شکست خانگی مقابل تاتنهام را تا حدی به فراموشی بسپارند.

این بسیار مهم است، همانطور که مانچینی گفته بود، که آنها این کار را انجام داده اند، زیرا بازی بعدی در لیگ برتر در مقابل نیوکاسل است. معمولاً بازی نیوکاسل، یک بازی مهم برای منچستر یونایتد در ورزشگاه سنت جیمز پارک – به دلیل مسائلی که قبلاً در مورد روی کین و آلن شیرر وجود داشت و قبل از هر نتیجه ای آن اتفاقات به ذهن می رسد – در این چند سال گذشته بوده است. پیروزی 3-0 تیم میزبان در فصل قبل، تعجب آور و بسیار مهم بود.

تعجب آور است، زیرا منچستر یونایتد فقط در خانه از بلکبرن شکست خورده بود.نهایتاً هیچ چیزی به دست نیامد و عنوان قهرمانی به خاطر تفاضل گل در آخرین دقیقه ی فصل از دست رفت، منچستر یونایتد شش امتیاز را در دو بازی آخر سال به از دست داد که بازی های بسیار مهمی بودند.

این نتیجه برای نیوکاسل هم بسیار مهم بود و تمام پتانسیل تیم آلن پاردو را نشان داد.همانطور که این تیم، جایگاه فصل قبل خود را ترقی داد. در اوایل فصل تصور نمی شد که نیوکاسل برای قرار گرفتن در چهار تیم بالای جدول تلاش کند و هنگامی که با منچستر یونایتد مواجه شد در مکان هفتم جدول بود، اما پیروزی قانع آنها بر مدافع عنوان قهرمانی و ورود به موقع پاپیس سیسه در ماه ژانویه، آنها را در نیم فصل دوم، به یکی از تیم هایی تبدیل کرد که مدعی حضور در لیگ قهرمانان اروپا بودند.

پاسخ فرگوسن به شکست در شمال شرق انگلستان، سرزنش بازیکنان بود. هر آنچه شما در مورد برخی از عذر و بهانه های فرگی می دانید، شما شگفت زده می شوید و همیشه یکی از آن مسائل را می بینید و تسریع بازگشت پل اسکولز یکی از آن مسائل بود. هافبکی که رسماً تصمیم به بازگشت در چهار روز بعد گرفت، هر چند که واضح است که او آمادگی بازگشت برای چند مدت قبل از آن زمان را هم داشت و او در نیم فصل دوم ثابت کرد که با وجود اینکه تا به حال مدت زیادی دور بوده بود، خیلی سریع توانست به روزهای خوب خود برگردد. این اتفاق هنوز هم یک شگفتی است – کاملاً نویسنده را شگفت زده کرده است – که چندین نفر از نویسندگان ورزشی برای رای دادن به او به عنوان بازیکن سال آماده بودند. هر کسی یک “بازیکن افسانه ای” را دوست دارد، اما در طول فصل اسکولز کاملاً تاثیر گذار بود. حتی اگر منچستر یونایتد قهرمان می شد در حالی که آنها به آن بسیار نزدیک شده بودند، آن یک جایزه ی احساساتی بود.

اسکولز هنوز هم بازی می کند، حتی با وجود اینکه فرگوسن دو بازیکنان جوان تر یعنی رونی و شینجی کاگاوا را دارد که می توانند دقیقاً همان چیزی را که لازم است، انجام دهند. او توپ را در زمین پخش می کنند، در روزهایی که هافبکهای کناری مانند آنتونیو والنسیا، نانی و اشلی یانگ ممکن است در دسترس باشند. اسکولز با نگاه کردن به خط میانی، تصمیم می گیرد که آیا یک پاس موثر رو به جلو ممکن است یک گزینه باشد؟
از زمانی که کاگاوا در آغاز فصل به تیم اضافه شده است، به نظر می رسد او راه حل ایده آلی برای اغلب حمله های فرگوسن باشد،. با این حال او، در مقابل کلوژ، بر روی نیمکت بود، اسکولز در خانه باقی مانده بود و رونی را به خط میانی عقب برده شده بود. شما نمی توانید بگویید که این ترکیب خوب عمل نکرد، هر چند که نمی توان گفت که منچستر یونایتد کاملاً بر بازی مسلط بود و مانند برخی از تیم های بزرگ اروپا، بازی نکرد.

شاید آنها به اصطلاح ” فقط برای دست گرمی ” بازی می کردند یا شاید فرگوسن خواسته که انرژی بازیکنانش را برای یک آزمایش بزرگتر پیش رو، نگه دارد. از جمله یکی از آنها، بازی با نیوکاسل در روز یکشنبه بود. در این بازی او بیشتر نگران خط دفاع خواهد بود و نه خط حمله. با بازی های پرنوسان پاتریس اورا به احتمال زیاد او توسط حاتم بن عرفا آزمایش خواهد شد و دفاع مرکزی منچستر یونایتد تقریباً درگیر برخورد با سیسه و دمبابا خواهد بود. بازی در فصل گذشته در مقابل نیوکاسل، تقریباً در نیمه ی مسابقات بود. این دفعه، بازی زودتر برگزار خواهد شد، اما 2 شکست متوالی منچستر یونایتد در لیگ هنوز هم می تواند اثرش را نشان دهد. بازیکنان فرگوسن ممکن است به دوران افت خود برگردند یا توانایی جادویی خود را در تغییر نتیجه به رخ بکشند. اغلب باشگاه های لیگ برتر می توانند شکست های پشت سر هم داشته باشند بدون آنکه دلیل قابل قبولی داشته باشند، اما منچستر یونایتد ” اغلب باشگاه ها ” نیست.به وجود آوردن یک اسطوره شکست ناپذیری و موفقیت مداوم که حریفان بارها در مقابل آن تعظیم کنند، این تعهدی است که شما به آن تیم فوتبال دارید و باید سعی کنید آن را تا ابد نگه دارید، چرا که هنگامی که دچار نوسان می شوید به شما اخطار می دهند.

با توجه به دو بازی آخر منچستر یونایتد، تیم ممکن است در خطر لغزش باشد و فرگوسن ممکن است، تمایل داشته باشد که بازی نیوکاسل در زمان بهتری برگزار شود.
او گفت: نیوکاسل می توانست در زمان بهتری بعد از چهار روز از بازی لیگ اروپا در برابر بوردو با منچستر یونایتد بازی کند. این برای اولین بار نیست، بازی آزار دهنده ی پنجشنبه شب در اروپا می تواند همه ی محاسبات را پیچیده تر می کند.
پاردو باید بهترین ترکیب خود را در مقابل بوردو به میدان بفرستد و یا آنها را برای بازی با منچستر یونایتد نگه دارد؟ او تیم خود را چگونه به میدان خواهد فرستاد، یک نتیجه ی ضعیف در لیگ اروپا برای بازی لیگ در روز یکشنبه ؟ آن اصلاً مشخص نیست و فرگوسن حداقل خوشحال خواهد بود که بازی اروپایی خود را در روز سه شنبه با پیروزی سپری کرده است و سه امتیاز به دست آورده است. همچنین برای آلن پاردو، هم ممکن است همین مسئله وجود داشته باشد.

نویسنده : پل ویلسون از روزنامه ی گاردین