علی محمدپور

اختصاصی پایگاه هواداران منچستریونایتد در ایران – منچستریونایتد و رئال‌مادرید، بازی برگشت لیگ قهرمانان اروپا که در الدترافورد برگذار می‌گردد، یک بازی تمام عیار و به نوعی فینال کوچک خواهد بود. 

منچستریونایتد در حالی در خانه میزبان تیم رئال مادرید است که به مدت 3 ماه است در هیچ رقابتی تن به شکست نداده و در نیم فصل دوم، تنها 3 گل دریافت کرده است.

بازی رفت دو تیم با نمایش منظم شیاطین سرخ در فاز تدافعی همراه بود، اما فرگوسن کمی پس از بازی رفت عنوان کرد که در بازی برگشت شاهد یک نمایش تهاجمی خواهیم بود.

برای تحلیل تاکتیکی بازی دو تیم منچستریونایتد و رئال‌مادرید، ابتدا گذری از بازی منچستریونایتد و نورویچ می‌کنیم که به نوعی تغیر تاکتیکی محسوسی را از فرگوشن شاهد بودیم که بی‌ربط به بازی برابر رئال‌مادرید نیست، بازی‌ای که با قدرت و تسلط منچستریونایتد با نتیجه 4 بر صفر و هتریک کاگاوا به پایان رسید.

ترکیب منچستریونایتد در بازی برابر نورویچ در نگاه ابتدایی :

 

همانطور که در تصویر بالا می‌بینید، اسمالینگ به عنوان مدافع راست به بازی گرفته شده و کاگاوا در پست نا‌مربوطه وینگر!

اما واقعیت بدین شکل بود که با به سوت در آمدن بازی، ترکیب تیم فرگوسن به 352 تغییر شکل داد.

در واقع سازمان‌دهی 442 در طول بازی به ضرر تیم منچستریونایتد بود، چرا که تیم نورویچ دارای بازیکنان جوان و جنگنده‌ای در تمام خط هافبک و تدافعی خود بود و حضور کاگاوا و اورا در سمت چپ بدون شک برای فرگوسن دردسر ایجاد می‌کرد.

ترکیب تیم در هنگام شروع بازی تا دقیقه 90 :

همانطور که در تصویر بالا می‌بینید، اورا و والنسیا به عنوان وینگ‌بک مورد استفاده قرار گرفتند و وظایفی متفاوت‌تر به عهده داشتند.

اورا در طول بازی بسیار کم به خط تدافعی اضافه شد و بیشتر در زمین حریف حضور داشت تا با جاگیری در طول زمین، خط تدافعی و هافبک نورویچ را از هم بازتر کند.

اوانز و اسمالینگ هر یک فضای پشت وینگ‌بک‌های جلوی خود را پوشش می‌دادند و ویدیچ هم در پشت سر کریک توپ‌های برگشتی را پوشش می‌داد، چه بسا دفاعات زیادی کریک با اضافه شده به ویدیچ، خط تدافعی را به 4 نفر رساند.

کاگاوا با کندن از خط کناری به وسط بازی کوچ می‌کرد تا بازی را به عمق ببرد و فضا برای بازیکنان کناری باز شود.

سری حرکات بازیکنان کناری و کاگاوا باعث عقب کشیدن مداوم تیم نورویچ شد

رونی و پرسی هم اوقاتی به کناره می‌زدند تا با حرکات خود دفاع حریف را باز‌تر کنند.

این حربه فرگوسن باعث شد که تیم 11 نفره فرگوسن در همه جا به اندازه کافی پخش باشد و فرصت ضد حمله به تیم حریف ندهد و حتی در کل بازی منچستر برای اولین بار در نیم فصل دوم بیش از 60 درصد مالک توپ و زمین باشد.

نتیجه این بازی فشار مطلق منچستریونایتد بود که با نتیجه 4 بر 0 به پایان رسید.

اما آمار این بازی در نوع خود جالب توجه است :

منچستریونایتد : 

65 درصد مالکیت توپ و زمین، 19 شوت زده ( 7 شوت در چهارچوب ) ( 9 شوت خارج از چهارچوب ) ( 8 شوت بلاک شده )، 88 درصد پاسکاری صحیح، 7 کرنر، برنده 37 درصد نبرد‌های هوایی

نورویچ :

35 درصد مالکیت توپ، 1 شوت زده ( 0 شوت در چهارچوب ) ( 0 شوت خارج از چهارچوب ) ( 1 شوت بلاک شده )، 72 درصد پاسکاری صحیح، 3 کرنر، برنده 62 درصد از جدال‌های هوایی

این برای اولین بار در فصل است که منچستریونایتد چنین آمار شگفت انگیزی را از خود به جای می گذارد، آن هم در برابر تیمی که به جز دروازبان و مهاجم نوکش، تمامی بازیکنانش زیر 28 سال سن داشتند و به عنوان یک تیم دونده و جنگنده شناخته می شدند.

اما آمار بازیکنان منچستریونایتد در این بازی نشان می دهد که والنسیا و اورا تنها با در طول زدن قصد بر باز کردن خط تدافعی حریف را داشتند تا آن‌ها را عقب‌تر بکشانند برای تثبیت فشار تیم خودی و مثلث رونی، پرسی و کاگاوا به عنوان تنها خط آتش بازی قرار داده شده بود، خط میانی نیز بیشتر وظیفه انتقال به هافبک تهاجمی و به کناره‌ها را داشت.

کاگاوا :

شوت و 3 گل، 92 درصد پاس صحیح، 90 بار لمس توپ با پا

کریک : 
127 بار لمس توپ با پا، 1 شوت در چهارچوب که تک شوتش بود، 1 پاس کلیدی، 94 درصد پاس صحیح

رونی :
7 شوت که یکی در چهارچوب بود، 1 گل، 5 پاس کلیدی، 2 پاس گل، 85 بار لمس توپ، 80 درصد پاس صحیح

ویدیچ :
1 تکل، 3 توپ رباعی، 20 پاکسازی، 7 پاکسازی کلیدی، 1 خطا، بلاک کردن 1 شوت، گرفتن 1 آفساید

والنسیا :
1 شوت، 3 پاس کلیدی، 61 بار لمس توپ، 88 درصد پاس صحیح، 3 دریبل، 3 ارسال صحیح از 8 ارسال

اندرسون :

88 درصد پاس صحیح، 1 پاس کلیدی،

پرسی :

4 شوت که یکی در چهارچوب بود، 3 پاس کلیدی، 1 پاس گل، 80 درصد پاس صحیح

با دیدن آمار به این نتیجه می توان رسید که هرچقدر به دروازه حریف نزدیک‌تر می‌شدیم، پاس‌ها به منظور پاس گل بودند که در همین رابطه درصد پاس صحیح مهاجمان نیز بسیار کم‌تر از میانگین آن‌هاست، رونی قبل از بازی 84 درصد پاس صحیح را دارا بود و پرسی نیز 81 درصد.

فرگوسن نه تنها به حملات خود دامنه زیادی داد، بلکه ضرب تیم نورویچ را نیز کاملا خنثی کرد، تیمی که بر پایه‌ی توپ‌گیری از میانه و انتقال سریعش به کناره میل به ارسال فراوان دارد.

در چند حرکتی هم که تیم نورویچ به کناره و پشت هجده منچستریونایتد رخنه کرد، حضور 3 مدافع میانی و 2 مدافع‌کناری، کار را برای نورویچ نشد کرد.

فرگوسن که نیمه اول را برنده از زمین خارج شد، در نیمه دوم همچنان به مالکیت خود دامن بخشید، در ادامه با توجه به اینکه تیم نورویچ عرض‌ها را توسط خط هافبک خود پوشش داد و خط تدافعی خود را به هم نزدیک کرد، پیرمرد اسکاتلندی تصمیم بر انتقال بازی از زمین حریف به وسط زمین گرفت، در همین راستا پرسی و اندرسون خارج شدند و جایشان را کلورلی و ولبک گرفتند.

این تعویض به منظور پرسی در میانه و استفاده از فضای خالی صورت گرفت، فضایی که با کشیدن بازی به میانه، در زمین حریف ایجاد شد و نتیجه‌اش چندین موقعیت گل بود که 3 تای آن به ثمر نشست و تک پاس کلیدی کریک نیز در گل دوم بود که بازی به میانه کشیده شد.

البته فرگوسن با زدن گل عملا سرنوشت بازی را در دستش گرفت و تعیین کنده بازی شد.

حالا به سراغ بازی برابر رئال می‌رویم :

منچستریونایتد در برنابئو از جونز بهره می‌برد که در این بازی در اختیاز ندارد، جونزی که به عنوان یک هافبک و یک مدافع میانی، منچستر را صاحب یار دوازدهم کرده بود.

در واقع حضور جونز بیشتر به عنوان مدافع، در نیمه دوم که فاصله بین خط هافبک و دفاعی کم شده بود بسیار موثر واقع شد.

فرگوسن به خوب یاز اهمیت گل نخوردن و یا کم گل خوردن و در آنسو گل زدن آگاه است.

ترکیبی از مجموعه دفاع، ضد حمله و مالکیت بی چون و چرای زمین می تواند برای فرگوسن همچون هدیه باشد.

بازیکنانی که در بازی برابر نورویچ استراحت کافی داشتند :
رافائل، پرسی، کلورلی، ولبک

بر خلاف بازی برگشت، در این بازی حضور عناصر تکنیکی و سرعتی بسیار موثر خواهد بود، بازیکنانی که هم توان فیزیکی بالایی داشته باشند برای نبرد هوایی و هم سرعت و قدرت تدافعی خوبی داشته باشند و توان انتقال بالایی از فاز دفاع به حمله نیز برخوردار باشند.

چیزی که فرگوسن در بازی رئال و بارسلونا دید، بدون شک بیشتر ضعف مشهود بارسلونا در خط تدافعی بود و سپس عدم توانایی بارسلونا در بازی در عرض و سپس انتقال سریع به جناح مخالف.

چیز دیگری که فرگوسن از رئال مادرید در بازی‌های لیگ به یاد دارد، عدم توان بالا در سازماندهی دفاعی در هنگام خوردن ضد حملات است، ضعفی که به وضوح در بازی برابر دیپورتیوو لاکرونیا مشهود بود.

سرمربی منچستریونایتد برای پر کردن خلاء جونز به احتمال زیاد یک مدافع میانی دیگر به تیمش اضافه خواهد کرد و در عوض به تیمش وسواس کمتری در فاز تدافعی می‌دهد و در آنسو دو وینگ بک تیم آسوده‌تر به حرکات هجومی خود می‌پردازند.

شاید نقشه بازی برابر نورویچ، بدون قصد نبوده و در واقع امتحان کردن این روش بوده.

ترکیبی که در مد نظر ماست بدین شکل و با این بازیکنان می باشد :

همانطور که در شکل می‌بینید، رافائل به عنوان وینگ‌بک در جناح راست قرار گرفته و با توجه به آمار بهتری که در طول فصل نسبت به والنسیا دارد، م تواند عنصری مفید‌تر برای فرگوسن باشد، هما اینکه یک مدافع راست نیز است و در مواقع دفاع نیز می تواند به بهترین شکل ممکن وظایفخود را انجام دهد.

کلورلی نیز به همراه کریک در طول فصل حضورشان با یکدیگر هیچ شکستی را برای منچستریونایتد در بر نداشته و جالب‌تر می شود وقتی بدانید که مثلث میانی کریک، کلورلی و رونی، به جز 1 تساوی در خانه سوانسی، در تمامی بازی‌هایی ککه با یکدیگر شروع کردند، پیروز میدان لقب گرفتند.

این ترکیب در فاز تدافعی بدین شکل می‌شود :

کوچ رافائل به خانه اش و همچنین اورا.

حضور کریک و کلورلی در میانه میدان و تجرک بالای کلورلی و در آنسو حضور رونی و ولبک در کناره هر آن می تواند برای رئال مادرید که در فاز حمله است خطرساز شود.

کلورلی بازیکنی درگیر و تکنیکی است که در حال حاضر به همراه کاگاوا بهترین درصد پاس صحیح را با 90.8 درصد پاس صحیح داراست و از همین رو زوج او و کریک که درصد صحیح 88.4 را داراست در خط میانی چه در فاز حمله و چه در فاز دفاعی باعث قدرت بازیسازی خوبی می‌شود که البته در هنگام توپگیری و ارسال به کناره  برای ضد حملات خطرناک تر از مواقع حضور مستمر در فاز حمله است.

سری به امار بازیکنان دو تیم در خط تدافعی، حمله و هافبک بزنیم :

منچستریونایتد :

نمانیا ویدیچ : 1.4 تکل در هر بازی، 0.1 دریبل خورده در هر بازی، 9.6 پاکسازی در هر بازی، 1.9 توپ رباعی در هر بازی، 3.4 برنده جدال هوایی، 1 گل

اوانز : 1.5 تکل در هر بازی، 0.3 دریبل خورده در هر بازی، 8.2 پاکسازی در هر بازی، 1.9 توپ رباعی در هر بازی، 2.7 برنده جدال در بازی‌های هوایی، 4 گل و 1 پاس گل

اسمالینگ : 1.2 تکل در هر بازی، 0.2 دریبل خورده در هر بازی، 5 پاکسازی در هر بازی، 1 توپ رباعی در هر بازی، 1.1 برنده جدال هوایی در هر بازی

فردیناند : 1.2 تکل در هر بازی، 0.1 دریبل خورده در هر بازی، 8.3 پاکسازی در هر بازی، 1.5 توپ رباعی در هر بازی، 1.8 برنده جدال هوایی در هر بازی

رافائل : برنده 1.2 جدال هوایی در هر بازی، 85.7 درصد پاس صحیح، 0.7 شوت در هر بازی، 3گل و 3 پاس گل، 3 تکل در هر بازی، 1.8 توپ رباعی در هر بازی، 4.5 پاکسازی در هر بازی، 0.8 پاس کلیدی در هر بازی، 0.7 دریبل زده در هر بازی، 0.9 دریبل خورده در هر بازی، 0.6 ارسال در هر بازی، 46.1 پا در هر بازی

اورا : برنده 2.1 جدال هوایی در هر بازی، 4 گل و 5 پاس گل، 0.6 ارسال در هر بازی، 87.9 درصد پاس صحیح، 4.2 پاس در هر بازی، 0.6 دریبل خورده در هر بازی، 5.3 پاکسازی در هر بازی، 1.5 توپ رباعی در هر بازی، 2.2 تکل در هر بازی، 0.8 پاس کلیدی در هر بازی، 0.7 دریبل زده در هر بازی، 0.6 شوت در هر بازی

کریک : 1 گل، 4 پاس گل، 88.4 درصد پاس صحیح، 75.4 پاس در هر بازی، 1.1 دریبل خورده در هر بازی، 2.2 پاکسازی در هر بازی، 2.3 توپ رباعی در هر بازی، 2.4 تکل در هر بازی، 1 پاس کلیدی در هر بازی،

کلورلی : 0.3 ارسال در هر بازی، 4 گل، 2 پاس گل، 90.8 پاس صحیح در هر بازی، 55.1 پاس در هر بازی، 1 دریبل خورده در هر بازی، 0.9 پاکسازی در هر بازی، 0.8 توپ رباعی در هر بازی، 1.9 تکل در هر بازی، 1 پاس کلیدی در هر بازی، 0.2 دریبل زده در هر بازی، 0.6 شوت در هر بازی

رونی : 16 گل زده، 12 پاس گل، 83 درصد پاس صحیح، 48.7 پاس در هر بازی، 2 پاس کلیدی در هر بازی، 0.4 دریبل زده در هر بازی، 3.4 شوت زده در هر بازی، 0.8 ارسال در هر بازی

پرسی : 24 گل زده، 8 پاس گل، 1.2 ارسال در هر بازی، 80.2 درصد پاس صحیح در هر بازی، 26.6 پاس در هر بازی، 1.7 پاس کلیدی در هر بازی، 0.9 دریبل زده در هر بازی، 3.4 شوت در هر بازی

کاگاوا : 5 گل زده، 4 پاس گل، 0.2 ارسال در هر بازی، 90.2 درصد پاس صحیح در هر بازی، 41 پاس در هر بازی، 1.3 پاس کلیدی در هر بازی، 0.4 دریبل زده در هر بازی، 1.2 شوت در هر بازی

ولبک : 4گل زده، 4 پاس گل، 0.1 ارسال در هر بازی، 85.3 درصد پاس صحیح در هر بازی، 18.9 پاس در هر بازی، 1 پاس کلیدی در هر بازی، 0.7 دریبل زده در هر بازی، 1.3 شوت در هر بازی

والنسیا : 1.2 ارسال در هر بازی، 4 پاس گل، 84.3 درصد پاس صحیح، 35.7 پاس در هر بازی، 1.3 پاس کلیدی در هر بازی، 1.8 دریبل زده در هر بازی، 0.6 شوت در هر بازی

اندرسون : 2 گل زده، 5 پاس گل، 86.6 درصد پاس صحیح در هر بازی، 40.9 پاس در هر بازی، 0.4 دریبل خورده در هر بازی، 0.4 پاکسازی در هر بازی، 0.6 توپ رباعی در هر بازی، 1.3 تکل در هر بازی، 0.6 پاس کلیدی در هر بازی، 0.7 دریبل زده در هر بازی، 0.8 شوت در هر بازی

یانگ : 1.2 ارسال در هر بازی، 3 پاس گل، 84.2 درصد پاس صحیح در هر بازی، 32.7 پاس در هر بازی، 1.5 پاس کلیدی در هر بازی، 0.5 دریبل زده در هر بازی، 1.4 شوت زده در هر بازی

نانی : 2 گل، 2 پاس گل، 80.5 درصد پاس صحیح در هر بازی، 28.1 پاس در هر بازی، 1.2 پاس کلیدی در هر بازی، 1 دریبل زده در هر بازی، 2.3 شوت زده در هر بازی

چیچاریتو : 12 گل زده، 2 پاس گل، 81.8 درصد پاس صحیح، 2.2 شوت در هر بازی، 14.6 پاس در هر بازی، 0.8 پاس کلیدی در هر بازی

ده هئا : با 83 درصد آمار سیو، بهترین عملکرد بین دروازبانان اروپا

رئال مادرید : 

رونالدو : 37 گل، 6 پاس گل، 79.3 درصد پاس صحیح، برنده 1.5 جدال هوایی در هر بازی، 6.9 شوت در هر بازی، 1.9 پاس کلیدی در هر بازی، 1.7 دریبل در هر بازی، 33.1 پاس در هر بازی، 0.3 ارسال در هر بازی

راموس : برنده 3.3 جدال هوایی، 5 گل زده، 1.5 شوت در هر بازی، 0.6 دریبل خورده در هر بازی، 5.2 پاکسازی در هر بازی، 2.4 تکل در هر بازی، 2.1 توپ رباعی در هر بازی، 2 خطا در هر بازی

واران : 2 گل، 2.8 برنده جدال هوایی در هر بازی، 1.3 تکل در هر بازی، 1.4 توپ رباعی در هر بازی، 6.3 پاکسازی در هر بازی، 0.2 دریبل خورده در هر بازی

په‌په : 2 گل، برنده 1.7 جدال هوایی در هر بازی، 2 تکل در هر بازی، 1.6 توپ رباعی در هر بازی،  4.2 پاکسازی در هر بازی، 0.5 دریبل خورده در هر بازی

آربلوآ : 2 پاس گل، برنده 1.5 جدال هوایی در هر بازی، 2.9 تکل در هر بازی، 2.1 توپ رباعی در هر بازی، 2.5 پاکسازی در هر بازی، 0.8 دریبل خورده در هر بازی

کونترائو : 1 گل زده، 1 پاس گل، برنده 1.1 جدال هوایی در هر بازی، 82.4 درصد پاس صحیح در هر بازی، 0.6 پاس کلیدی در هر بازی، 1.2 دریبل زده در هر بازی، 0.3 ارسال در هر بازی، 2.8 تکل زده در هر بازی، 1.8 توپ رباعی در هر بازی، 3 پاکسازی در هر بازی، 0.4 دریبل خورده در هر بازی

آلونسو : 82.1 درصد پاس صحیح، 2 پاس گل، 2.4 برنده جدال هوایی در هر بازی، 70.4 پاس در هر بازی، 2.1 پاس کلیدی در هر بازی، 0.9 ارسال در هر بازی، 3.5 تکل در هر بازی، 2.1 توپ رباعی در هر بازی، 1.6 پاکسازی در هر بازی، 1.4 دریبل خورده در هر بازی

خدیرا : 0.7 برنده در جدال هوایی، 83.7 درصد پاس صحیح در هر بازی، 4 گل زده 3 پاس گل، 0.9 پاس کلیدی در هر بازی، 0.8 شوت در هر بازی، 1.7 تکل زده در هر بازی، 1 توپ رباعی در هر بازی، 0.6 پاکسازی در هر بازی، 0.8 دریبل خورده در هر بازی، 32.9 پاس در هر بازی

مودریچ : 1 گل، 2 پاس گل، 87.8 درصد پاس صحیح در هر بازی، 37.4 پاس در هر بازی، 1.3 پاس کلیدی در هر بازی، 1 شوت در هر بازی، 1.5 دریبل زده در هر بازی، 1 تکل در هر بازی، 1.4 توپ رباعی در هر بازی، 0.3 پاکسازی در هر بازی، 0.4 دریبل خورده در هر بازی،

اوزیل : 7 گل زده، 9 پاس گل، 83.8 درصد پاس صحیح، 0.9 شوت زده در هر بازی، 37.8 پاس در هر بازی، 1.2 ارسال در هر بازی، 2.8 پاس کلیدی در هر بازی، 1.1 دریبل زده در هر بازی

کاکا : 2 گل زده. 4 پاس گل ، 84.4 درصد پاس صحیح، 1.1 شوت در هر بازی، 19.6 پاس در هر بازی، 0.5 ارسال در هر بازی، 1.6 پاس کلیدی در هر بازی، 0.6 دریبل زده در هر بازی

دی‌ماریا : 6 گل زده، 8 پاس گل داده، 70.9 درصد پاس صحیح، 2.2 شوت در هر بازی، 33.7 پاس در هر بازی، 1.9 پاس کلیدی در هر بازی، 0.9 ارسال در هر بازی، 1.3 دریبل در هر بازی

هیگواین : 16 گل زده 3 پاس گل، 77.4 درصد پاس صحیح، 17.1 پاس در هر بازی، 1.1 پاس کلیدی در هر بازی، 0.5 دریبل زده در هر بازی، 1.9 شوت زده در هر بازی

بنزما : 14 گل زده، 8 پاس گل، 78.2 درصد صحیح پاس، 0.9 برنده جدال هوایی، 2 شوت در هر بازی، 19.9 پاس در هر بازی، 1.3 پاس کلیدی در هر بازی، 0.5دریبل زده در هر بازی

اسین : 1 گل زده، 87 درصد پاس صحیح، برنده 1 جدال هوایی در هر بازی، 0.6 شوت زده در هر بازی، 42 پاس در هر بازی، 0.6 پاس صحیح در هر بازی، 1.3 تکل در هر بازی، 1.5 توپ رباعی در هر بازی، 2 پاکسازی در هر بازی، 0.6 دریبل خورده در هر بازی، 0.6 دریبل زده در هر بازی

با نگاهی دقیق به آمار و ارقام بازیکنان دو تیم به این موضوع می‌رسیم که :

تیم منچستریونایتد در تمامی نقاط در خط تدافعی به وضوح از تیم رئال مادرید برتر است، در صورتی که شرایط فیزیکی در لیگ برتر قابل مقایسه با شرایط فیزیکی در لالیگا نمی باشد.

در خط هافبک که متشکل از هافبک تدافعی، هافبک میانی و هافبک تهاجمی است، منچستر باز هم برتری دارد ولی اینبار برتری‌اش همانند برتری در خط تدافعی بیش از حد نیست.

در خط حمله ( مهاجمین تیم ) نیز بار دیگر برتری با منچستریونایتد است.

اما نقطه‌ای که رئال د آن برتری دارئ، کناره‌ها است، جایی که منچستریونایتد پس از مصدومیت والنسیا در اواخز سال 2012، دیگر نتوانست از کناره‌ها قدرتمند ظاهر شود. در این نقطه، رئال مادرید برتری بزرگی دارد که بیشتر آن را مدیون رونالدو است.

بنابراین، میدان‌داری و مهار هر جه بهتر وینگر‌های رئال مادرید می تواند با حضور 3 مدافع میانی و دو وینگ بک که در صورت از دست دادن توپ و کشیده شدن بازی به وسط زمین به 5 مدافع تبدیل می‌شوند میسر باشد.

از یاد نبریم که تیم منچسترسیتی در بازی برگشت مرحله گروهی‌اش برابر رئال مادرید از همین روش استفاده کرد و موقعیت‌های کمی به حریفش داد. با انکه آن بازی به نفع رئال تمام شد، اما عدم آمادگی مهاجمین منچسترسیتی و داشتن بازیکنان کناری فاقد سرعت بالا به این تیم در ضربه زدن به تیم مادریدی کمکی نکرد.

رئال با این روش در هنگام دفاع مجبور می‌شود تا فاصله میان مدافعین خود را همچون تیم نورویچ کم کند و با استفاده از خط میانی خود، عرض زمین را بپوشاند تا موجبات حرکات طولی وینگ بک‌های منچستر به منظور ایجاد موقیعیت و به عقب کشیدن بیشتر رئال را فراهم نکند.

در آنسو رئال در هنگام حملات خود نیز به وجود 5 مدافع میانی به بن بست می خورد، ضمن اینکه حضور یک مدافع میانی دیگر تیم به منچستر در دفع ارسال‌ها کمک شایاین می کند.

در آخر به آمار دو تیم در بازی رفت نگاهی می‌اندازیم :

رئال مادرید : 

61 درصد مالکیت توپ، 28 شوت ( 8 شوت در چهارچوب ) ( 11 شوت خارج از چهارچوب ) ( 9 شوت بلاک شده )، 86 درصد پاسکاری صحیح، برنده شدن 46 درصد از جدال هوایی، 12 کرنر

منچستریونایتد : 

39 درصد مالکیت توپ، 13 شوت ( 6 شوت در چهارچوب ) ( 3 شوت خارج از چهارچوب ) ( 4 شوت بلاک شده )، 72 درصد پاسکاری صحیح، برنده شدن در 54 درصد از جدال هوایی، 9 کرنر

با نگاهی دقیق به آمار و ارقام بازی رفت در اسپانیا، به این نکته پی می‌بریم که منچستریونایتد با اینکه توان اصلی خود را بر روی دفاع و ضد حمله گذاشته بود، ولی از 39 درصد از مالکیت توپی که در سرتاسر زمین در اختیارش بود، به خوبی استفاده کرد.

این موضوع وقتی برای رئال‌مادرید نگران کننده‌تر می‌شود که در بازی رفت جونز یه خط هافبک منچستر یک فاز بسیار تدافعی می‌داد، به نوعی که بازیسازی کمتری را از منچستریونایتد در حین توپ‌گیری شاهد بودیم.

در بازی رفت، پرسی به واسطه بازیسازی ضعیف زوج کریک و جونز، به عقب‌تر آمد تا برای توپ‌های رباعیده شده نقشه حمله بسازدو در آنسو کاگاوا و رونی به کناره رفتند تا در صورت گرفتن توپ از کناره، بار بازیسازی همچنان به قوت خود باقی بماند و در آخر ولبک برای ایجاد فشار به خط تدافعی مادرید، به نوک فرستاده شد.

این‌ها به معنی انتقال کند‌ از از دفاع به حمله می‌باشد.

در بازی امشب، زوج کریک به احتمال بسیار بالا کلورلی خواهد بود که همانطور که گفتیم به همراه کاگاوا بهترین درصد پاس را در تیم منچستریونایتد دارد که این بدین معنی است که فن‌پرسی به جلو‌تر خواهد رفت و توپ‌هایی که از دفاع دزدیده می‌شوند با طول مصافتی بیشتر به فن‌پرسی ختم شده و در این حین شاهد کندن وینگر‌های منچستر از خط تدافعی خواهیم بود، به نویع بازی مستقیم و نفوذ هرچه زودتر به محوطه جریمه‌ی حریف در اولیوت قرار خواهد گرفت، در صورتی که تیم در حال دفاع کردن باشد.

اما نکته ای که باید به آن پرداخت، عدم حضور فردیناند در ترکیب است :

با توجه به سن ریو فردیناند، این مدافع می تواند در وسط خط تدافعی حضور یابد و اسمالینگ به بیرون رفته و جالی او را ویدیچ پر کند، اما به دلیل سرعت بیشتر و قدرت سرزنی بالاتر، اسمالینگ به او ترجیح داده شد، گرچه انتخاب فردیناند هم می تواند انتخاب خوبی باشد.

این‌ها همه و همه پیش بینی ما از ترکیب تیم منچستریونایتد نبوده  و نخواهد بود، این‌ها تماما نظراتی است که با توجه به شرایط تیم منچستریونایتد، بیان شده است.